کتاب بازی ها

کتاب بازی ها (روانشناسی روابط انسانی) (به انگلیسی: Games people play the psychology human relationships) اثر اریک برن می ‌‌باشد که توسط  اسماعیل فصیح ترجمه و توسط انتشارات ذهن آویز منتشر شده است.

در کتاب بازی ها می خوانیم:

به این نتیجه رسیدیم که لمس بدنی برای نوزاد، نظایر نمادین اند، مثلاَ به رسمیت شناخته شدن، برای بزرگسالان ارزش حیاتی دارند.

اکنون سوال اینجاست که بعد چی؟ یعنی در شرایط عادی روزمره، مردم بعد از سلام احوالپرسی اولیه چه می کنند؟ و البته مهم نیست که این سلام واحوالپرسی  سلام وعلیک عبوری دانشجویی باشد یا مانند بعضی از مراسم عبادی شرقی ها چند ساعت طول بکشد.

پس از گرسنگی محرک وسپس گرسنگی به رسمیت شناخته شدن، نوبت گرسنگی ساخت فرامی رسد. مسئله ی دائمی، به خصوص برای نوجوانان، این است: بعد به او چه بگویم؟ …. گذشته از نوجوانان، برای بیشتر مردم هیچ چیز ناراحت کننده تر از مکث اجتماعی نیست؛ یک دوره ی سکوت و زمان بدون ساختی که در آن هیچ کدام از حاضران نمی دانند چه حرف جالبی بزنند یا چه چیزی بپرسند.

مسئله ی ابدی ادمیزاد این است که اوقات بیداری اش را چگونه بسازد و شکل بدهد.

 بنابراین از نظر وجودی، اساس سراسر زندگی اجتماعی، یاری دادن متقابل برای اجرای این برنامه است. جنبه ی عملیاتی ساخت وزمان را می توان برنامه ریزی نامید.

برنامه ریزی سه جنبه دارد: مادی، اجتماعی وفردی. رایجترین، مناسب ترین، راحت ترین و سودمند ترین روش ساخت بخشیدن به زمان، برنامه ای است که با واقعیت برونی سروکار دارد، آن چیزی است که عموماَ کار نامیده می شد.

چنین برنامه ای را اصطلاح فعالیت می نامیم کلمه ی کار مناسب نیست، زیرا از بدیهیات هر نظریه ی کلی در زمینه ی روان درمانی اجتماعی، تشخیص این نکته است که آمیزش اجتماعی نیز نوعی کار است.

برنامه ریزی مادی عمدتاَ از دگرگونی هایی نشئت می گیرد که ضمن سرو کار داشتن با واقعیت های برونی با آن ها مواجه می شویم؛ و فقط از این جهت جالب است فعالیت، کالبدی است برای نوازش و به رسمیت شناخته شدن ودیگر شکل های پیچیده تر آمیزش اجتماعی.