توضیحات
درباره ی کتاب تفسیر خواب
تعبیرِ خواب یا تفسیرِ رؤیا (آلمانی: Die Traumdeutung) کتابی از زیگموند فرویدِ روانکاو در سالِ ۱۸۹۹ میلادی است. فروید در این کتاب به معرفیِ نظریه ی خود از تعبیرِ خواب با توجه به ذهنِ ناهشیارِ فرد و عقده ی اُدیپ میپردازد. کتابِ تفسیرِ خواب در بردارنده ی تلاشِ فروید در رمزگشاییِ خواب و به نوعی دربردارنده ی بخشهای بزرگی از اصلیترین نظریاتِ فروید در زمینه ی سرکوب، سانسور، نظریه ی جنسی و رابطه ی خودآگاه و ناخودآگاهِ وی است.
رویاها از دیدگاهِ فروید گونهای از خواستِ تحققِ آرزو در فرد است و وی خواب را بزرگ راهی به درونِ ناخودآگاه میدانست. فروید در این کتاب به طور کلاسیک میکوشد تا رؤیا یا خواب را تحلیل کند. وی برای این منظور نخست به مروری نسبتاً جامعی بر کارهای گذشتگان از زمانهای دور تا زمانِ حاضر میکند و سپس نظریه ی خود را بازگو مینماید.
وی معتقد بود محتوا و معنای هر خواب در مورد تحقق آرزوها و خواستههای سرکوب شدهٔ انسان است. آرامشی که به احتمالِ زیاد، فرد در تحققِ آرزوهای خود در رویایش حس میکند، در واقع بروز خواستههای سرکوبشدهاش محسوب میشود؛ اما وقتی این رؤیاها با ارضای واقعیِ خواستهها و تحققِ آنها در تعارض باشد، تبدیل به کابوس میشوند.
فروید برای تفسیر رؤیا دو شیوه را معرفی میکند: اول، استفاده از تداعیهای رؤیابین و دیگری تفسیرِ نمادهای موجود در رؤیا که یک شیوه ی قدیمی است. در شیوه ی تداعی، رؤیابین در حالتِ راحتی مینشیند و سعی میکند با به خاطر آوردنِ دوباره ی رؤیا، آنچه از تکتکِ صحنهها برای وی «تداعی» میشود را بازگو کند.
از نظر فروید، برای تحلیل رؤیا باید هر یک از موارد زیر را به تفصیل مورد واکاوی قرار داد:۱- مصالح رؤیا: رؤیا از هیچ به وجود نمیآید بلکه شامل تصاویر، عناصر و حتی روایتهایی است. این عناصر از نظر فروید مصالحی را تشکیل میدهند که فرایند رویاورزی با استفاده ازآنها محصول نهایی رؤیا را میسازد.
در واقع، روان انسان ورودیهایی را که مصالحِ رؤیا را تشکیل میدهند طی فرایندی تغییر شکل میدهد و رؤیا را میسازد. فروید عمدهترین مصالح رؤیا را حوادث پیش و پا افتاده روز قبل از رؤیا ورزی، حوادثِ دوران کودکی و تأثیرات بیرونی و همچون درد و.. معرفی میکند.
جمالی –
کتاب خیلی خوبیه ولی برای کسی که یه مقدار از روانکاوی بدونه، به نظر من اگر فروید زنده بود روانشناسی پیشرفته تری داشتیم.