کتاب نیچه، فروید، مارکس نوشته میشل فوکو

توضیحات

کتاب نیچه، فروید، مارکس نوشته میشل فوکو شامل هفت فصل است، که چهار فصل از آن نوشته خود فوکو است. فصل اول،کتاب نیچه، فروید، مارکس، رساله فوکو درباره ی تأویل، تاثیر این سه اندیشمند بر تأویل متون و چگونگی تأویل متون این سه است. فصل دوم،«درباره کلمات و اشیا»، درواقع درآمدی است بر کتاب کلمات و اشیای فوکو که توسط حامد فولادوند نوشته شده و فصل سوم، «تاریخ» نیز، قسمتی از این کتاب است.

فصل چهارم، «جسم محکومان»، فصل اول کتاب «مراقبت و تنبیه» است که در آن به تاریخ شکنجه در اروپا و تغییر شکل آن در زمان حاضر می پردازد. فصل پنجم، «گفتگو درباره میشل فوکو»، قسمتی از متن سمینار پژوهش و مطالعات، «قرن هجدهم»، درباره کلمات و اشیای میشل فوکو است که در ۱۹۶۷ در دانشکده ادبیات و علوم انسانی مونپلیه برگزار شد.

فصل ششم، «درباره سبک فلسفی میشل فوکو: درآمدی به نقد بهنجار» نوشته میگوثل موری، استاد فلسفه فرانسوی دانشگاه بارسلونا است. و فصل آخر، «گاهشمار زندگی میشل فوکو»، ترجمه است از گزارش احوال فوکو با عنوان: «میشل فوکو: گفته ها و نوشته ها بر مبنای سالشماری» که در مقدمه جلد اول «نوشته های پراکنده» او چاپ شده است.

در آغاز کتاب نیچه، فروید، مارکس ترجمه سخنرانی ‘میشل فوکو ‘ـ در همگرایی نیچه شناسان ‘سریزی ‘که در سال ۱۹۶۴ایراد شد ـ به چاپ رسیده است. عنوان سخنرانی فوکو ‘نیچه, فروید, مارکس ‘است. وی در بخشی از این سخنرانی گفته است : ‘فروید در جایی می‌گوید که سه جراحت بزرگ با سرشتی خود شیفته (nar cissique) در فرهنگ غرب وجود دارد: جراحتی که کوپرنیک وارد آورد جراحتی که داروین با کشف این که انسان از نسل میمون است وارد کرد و جراحتی که خود فروید با کشف این که خودآگاهی بر ناخودآگاهی استوار است وارد آورد.

 از خود می‌پرسم آیا نمی‌توان گفت که کتاب فروید, نیچه و مارکس ما را در محاصره کار تاویل که همواره بر خود بازتاب می‌شود قرار داده‌اند, و بدین ترتیب در گرداگرد ما و برای ما, آیینه‌هایی قرار داده‌اند که تصویرهایی را به ما منعکس می‌کنند و جراحت‌های پایان ناپذیر همین تصویرها خود شیفتگی امروز ما را شکل می‌دهند. می‌خواهم در این مورد چند نکته را طرح کنم.

و آن اینکه در هر حال به نظرم می‌رسد مارکس, نیچه و فروید نشانه‌ها را در جهان غرب تکثیر نکرده‌اند و به چیزی فاقد معنا, معنای تازه‌ای نبخشیده‌اند. در واقع, آنان در کل, ماهیت نشانه و شیوه تاویل پذیری نشانه را تغییر داده‌اند. از دیگر مطالب کتاب عبارت‌اند از: درباره کلمات و اشیا تاریخ جسم محکومان که هر سه از میشل فوکو است. در کتاب همچنین گفت و گویی درباره میشل فوکو و سبک فلسفی او نیز گاه شمار زندگی میشل فوکو درج گردیده است.