آرنولد لازاروس

لازاروس در سال 1974 انقلابی بزرگ در زندگی عملی‌اش رخ داد. وی متوجه شد درمان شناختی رفتاری در برخی موارد ناکافی است. به همین جهت درمان چندوجهی را ایجاد نمود که شامل ارزیابی و درمان هفت وجه یا شاخصه روان‌شناختی متفاوت اما متعامل است عبارنتد از: رفتار، شناخت، فیزیولوژی، روابط میان فردی، تصور ذهنی، احساس و عاطفه؛ بنابراین درمان چندوجهی شامل سنجش کامل افراد و به دنبال آن درمان‌های طرح‌ریزی‌شده اختصاصی برای آن‌ها می‌باشد. یک سال پس‌ازآن نکته برجسته زندگی لازاروس، ملحق شدن به جنبش خودیاری بود.

درمان چندوجهی یک رویکرد جامع و منظم است. و برای کسانی که علاقه‌مند به پیشرفت در سطوح بالایی هستند مناسب است. درمان چندوجهی یک سیستم نیست بلکه رویکردی است کل شخصیت فرد را در نظر گرفته، ارزیابی کرده و درمان می‌کند.

فرض اساسی این رویکرد این است که بیماران مشکلات اختصاصی چندوجهی دارند که باید با دامنه گسترده‌ای از روش‌ها به آن‌ها پرداخت. رویکرد درمان چندوجهی «فردنگر» است که در آن درمانگر همسو با درمان‌جو از طریق ارزیابی هفت وجه (BASIGI.D) تعیین می‌کند که کدام‌یک از مشکلات خاص وی بارز و برای درمان راجع تر است.

تا حد امکان، انتخاب فنون درمانی مناسب بر داده‌های پژوهشی مستند، مبتنی است. بااین‌حال درمانگر چندوجهی ضرورتاً انعطاف‌پذیر است و درواقع ضروری خواهان چاره‌جویی موقت است. هدف در درمان چندوجهی به کارگیریه بهترین شیوه برلی هر درمان‌جو به‌جای مجبور کردن درمان‌جو به انطباق با یک درمان یکسان است.

لازاروس می‌گوید گر چه بسیاری از افراد چون احساس ناخوشی می‌کنند درصدد درمان برمی‌آیند، دیدگاه چندوجهی معتقد است که دقیق‌ترین روش برای کاستن از اضطراب تسکین دادن افسردگی و برطرف کردن احساس گناه این است که الگوهای کژ کاری به‌هم‌پیوسته، در سایر وجوه از بین برود. درمانگر چندوجهی ترجیح می‌دهد با مراجع و شکایت‌هایش شروع کند و سپس تعیین کند آیا مراجع فردی است که نیاز به درمان دارد، یا آیا ناله‌ها و شکوه‌هایش واقعی هستند.

در سال 1993 کتاب آرنولد لازاروس و آلن فی با عنوان «لحظه‌ای آن باور نکنید! 40 فکر سمی که شمارا به جنون می‌کشاند.» مردم را تشویق می‌نماید تا اشتباه‌های مشابه را تکرار نکنند. افکاری مثل «تفریح، اتلاف وقت است»، «به نفع تو است که دیگران را کنترل کنی» و «بهتر است حرف دلت را بازگو کنی»، «به هرچه بخواهی، می‌رسی» و…….

لازاروس و فی عقیده دارند تقریباً اکثر درمان‌جویان این باورهای سمی را دارند. با این وجود، اغلب آن‌ها می‌دانند این باورها مخرب و نادرست هستند. وی معتقد است تعصب و پیش‌داوری اصلی‌ترین علل رنج انسان‌ها هستند. لازاروس و فی «پادزهرهای پیشنهادی» را ارائه نموده‌اند که درمان‌جو به کمک آن‌ها می‌تواند تفکرات خود را رسم زدایی کند.

فیلم درمان چند وجهی آرنولد لازاروس را نگاه کنید.

پادزهرها، نجواهای درونی مثبت هستند که جایگزین باورهای منفی فرد می‌شوند. مثلاً پادر زهر باور «به هر چه بخواهی، می‌رسی» این است: «آدم‌هایی که آرزوهای خیلی بزرگ دارند، معمولاً به آرزوهای خود نمی‌رسند.»

آرنولد لازاروس نظریه‌ی هیجان خود را نظریه‌ی شناختی-انگیزشی-رابطه ای می‌نامد. شناختی به اهمیت ارزیابی اشاره دارد. انگیزش اهمیت هدف‌ها و سلامتی شخص را می‌رساند رابطه‌ای به این منظور است که هیجان‌ها از رابطه‌ی فرد با تهدیدها، ضررها و منافع محیطی به وجود می‌آید.

لازاروس با داشتن سابقه تدریس در دانشگاه‌های استنفورد، تمپل و ییل، سرانجام در دانشگاه راتجرز، در قسمت فوق‌لیسانس روانشناسی کاربردی و حرفه‌ای مستقر شد و در سال 1988 به‌پاس زحمات فراوانش با عنوان استاد برجسته روانشناسی بازنشسته شد. لازاروس به همراه پسرش کلیفورد نئیل لازاروس که وی نیز روانشناس است، آثاری به چاپ رسانیده است.

وی به افتخارات زیادی نائل‌آمده است و موقعیت‌های حرفه‌ای زیادی را پشت سر نهاده. آرنولد لازاروس در مجموع یکی از برندگان جایزه‌های برتر رشته روانشناسی و از استادان مورد تقدیر و تحسین بین‌المللی در روانشناسی است. او در اول اکتبر 2013 در نیوجرسی واقع در ایالات متحده آمریکا درگذشت.

• I Can If I Want To
• The Practice of Multimodal Therapy
• Behavior Therapy and Beyond (McGraw-Hill series in psychology)
• Abnormal Psychology (Longman Essential Psychology