پژوهشگران آمریکایی در بررسی جدید خود توانستند ارتباط میان نقص بینایی و کاهش عملکرد ذهن را در سنین بالا مشخص کنند.
به گزارش از ایسنا، پژوهش جدیدی که در آمریکا انجام شد، نشان میدهد میان نقص بینایی و کاهش عملکرد شناختی، ارتباط وجود دارد.
در این پژوهش جدید که در “دانشگاه میامی” (UM) آمریکا انجام گرفت، دادههای مربوط به سلامتی ۲۵۰۰ شرکتکننده بزرگسال که در سنین ۶۵ تا ۸۴ سال قرار داشتند، بررسی شد و پژوهشگران، ارتباطی را میان سطح کمبود بینایی و کاهش عملکرد ذهنی یافتند. با وجود این، عملکرد شناختی، تاثیر شدیدی بر بینایی ندارد.
“دیان ژنگ”(Diane Zheng)، پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: این پژوهش، نخستین بررسی است که نشان میهد بینایی، عامل غالبی در ارتباط با عملکرد ذهنی است. در هر حال، یافتهها ثابت نمیکنند که فقدان بینایی موجب کاهش عملکرد ذهنی است.
دو نظریه میتوانند به توضیح ارتباط میان نقص بینایی و عملکرد شناختی کمک کنند. نخستین نظریه ادعا میکند که نقص بینایی، فعالیتهای مرتبط با سلامتی را محدود میکند و این موضوع، تحریک مغزی را کاهش میدهد. نظریه دوم بر این اساس است که هم کاهش شدت بینایی و هم کاهش شناخت، یک علت معمولی مانند التهاب یا زوال عملکرد عصبی مرکزی دارند.
سلامت چشم، با رژیم غذایی در ارتباط است. ممکن است مصرف مواد مغذی مانند لوتئین، روی، اسیدهای چرب امگا ۳ و ویتامینهای C و E، بتوانند به پیشگیری از مشکلات بینایی کمک کنند. داشتن سبک سالم زندگی نیز ضروری است؛ برای مثال سیگار کشیدن به عصبهای بینایی لطمه میزند. بررسیها نشان میدهند افرادی که مرتب ورزش میکنند، کمتر در معرض ابتلا به بیماریهای جدی چشم هستند. استفاده از عینک آفتابی مناسب نیز میتواند چشم ها را در برابر اشعه ماوراءبنفش خورشید حفظ کند.
علاوه بر این، آزمایش مرتب چشم میتواند بیماریهای چشم را در مراحل ابتدایی مشخص کند. شاید پیشگیری یا درمان مشکلات چشم، بتوانند از ابتلا به زوال عقل در سنین بالا پیشگیری کنند.