مقابله با اضطراب ناشی از کرونا (COVID-19)

مقابله با اضطراب ناشی از کرونا (COVID-19)، جزء استراتژی­‌های مدیریت استرس در طول همه­‌گیری محسوب می‌شود.

مطلع شدن از گسترش یک بیماری مثل ویروس کرونا (COVID-19) در سراسر دنیا ترسناک است. مراحل ابتدایی همه­‌گیری به‌طور خاص موجب ایجاد اضطراب می­‌شود. در طول این مدت نمی­‌دانید که بیماری قرار است چقدر شیوع پیدا کند یا چه اندازه کشنده باشد.

احساس ترس، اضطراب، ناراحتی و عدم اطمینان در طول همه‌­گیری طبیعی است. خوشبختانه توجه به سلامت روان می­‌تواند به قوی نگه داشتن ذهن و بدن کمک کند.

• خواندن اخبار منتشرشده توسط منابع قابل اعتماد (و فاصله گرفتن از اخبار)
• تشخیص دادن چیزهایی که می­‌توانید کنترل کنید، مثل رعایت بهداشت
• رعایت کردن اقدامات توصیه‌شده توسط CDC
• مراقبت از خود
• کمک گرفتن از متخصص سلامت روان دارای مجوز در صورت نیاز

نحوه مقابله کردن با استرس و مقابله با اضطراب ناشی از کرونا تأثیر زیادی روی اطمینان از اجرای اقدامات مفید در مدیریت سلامت روان دارد. در ادامه روش­‌هایی برای  مقابله با اضطراب ناشی از ویروس کرونا ارائه شده است.

• اخبار منتشرشده توسط منابع قابل اعتماد را بخوانید

از رسانه‌­هایی که تنش ایجاد می­‌کنند یا فکر کردن به چیزهایی که قابل کنترل نیستند اجتناب کنید. در عوض از منابعی استفاده کنید که اطلاعات قابل­‌ اطمینان در مورد نحوه حفاظت از خود ارائه می‌کنند، مثل مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC).

• یک برنامه اقدام توسعه دهید

همیشه راه‌­هایی برای کاهش دادن ریسک وجود دارد. این راه‌­ها می­‌توانند ساده باشند، مثلاً شستن دست و محدود کردن سفر. ولی آشنایی با این راه­‌ها به شما یادآوری می­‌کند روی چیزهایی که قابل کنترل هستند تمرکز کنید. اطمینان حاصل کنید که رویکردهای مورد استفاده‌­تان توسط منابع معتبر توصیه شده‌­اند.

• برای مصرف رسانه محدودیت تعیین کنید

گوش دادن به داستان‌­های رسانه­‌های اجتماعی در مورد شیوع سریع بیماری یا تعداد بیماران موجب افزایش اضطراب می­‌شود. مصرف رسانه را برای مقابله با اضطراب ناشی از کرونا به یک بازه زمانی یا تعداد مقالات محدود کنید.

درحالی که مطلع بودن مفید است، نباید با اخباری که اضطراب ایجاد می­‌کنند بمباران شوید.

• از ذهنیت جمعی اجتناب کنید

آگاه باشید که بسیاری از افراد اقداماتی انجام می­‌دهند که هیچ فایده­‌ای ندارد. فقط به خاطر اینکه دیگران ماسک استفاده می­‌کنند یا مراسم تمیزکاری خاص اجرا می­‌کنند از آن‌ها تقلید نکنید (مگر اینکه این کارها توسط CDC توصیه شده باشد). در غیر این صورت، اقدامات­تان بی­‌فایده خواهد بود یا حتی شاید مخرب باشد.

• به خوبی از خودتان مراقبت کنید

پیروی از رژیم غذایی متعادل، خوابیدن به اندازه کافی و داشتن فعالیت­‌های مناسب برای اوقات‌فراغت کلید سلامت فیزیکی و روانی در طول دوران استرس­‌زا است. مراقبت خوب از خود باعث تقویت سیستم ایمنی می‌شود.

• از متخصص کمک بگیرید

اگر سلامتی روان­تان تحت تأثیر استرس ناشی از ویروس کرونا قرار گرفته باید از متخصص کمک بگیرید. یک متخصص سلامت روان دارای مجوز به شما کمک می­‌کند ترس­‌هایتان را مدیریت کنید و هم‌زمان به شما قدرت می‌­دهد تا بهترین تصمیمات را برای خود و خانواده‌­تان و مقابله با اضطراب ناشی از کرونا بگیرید.

علاوه بر نگرانی‌­های سلامت روان‌شناسی از اضطراب پیرامون همه­‌گیری، باید روی شرایط سلامت روانی موجود نظارت کنید تا اطمینان حاصل کنید که بدتر نمی­‌شوند.

• افسردگی و اضطراب

محققان دریافته‌­اند برخی از افراد ممکن است در طول همه­‌گیری برای اولین بار مشکلات سلامت روان تجربه کنند. مسائل مربوط به تطبیق پیدا کردن با شرایط، افسردگی و اضطراب محتمل هستند.

مطالعه شیوع ویروس ابولا در سیرالئون نشان داد افراد بیشتری مشکلات مربوط به سلامت روان و مشکلات روانی-اجتماعی گزارش کردند. مطالعه شیوع آنفولانزای H1N1 در سال 2009 نشان‌دهنده افزایش تنوع علائم عاطفی بود، ازجمله اختلال سوماتوفورم (علائمی مانند درد و خستگی که با یک دلیل جسمی قابل توضیح نیستند).

علاوه بر این، برخی از شرایط سلامت روان موجود ممکن است بدتر شوند. تحقیقات نشان می‌­دهد افرادی که به‌طور خاص در برابر استرس و اضطراب آسیب‌­پذیر هستند ممکن است در معرض بیشترین ریسک باشند.

اضطراب شدید نیز ممکن است موجب افزایش استفاده از مواد مخدر شود. افرادی که در دوره درمان هستند احتمال بیشتری دارد به دلیل افزایش سطح استرس دوباره به مواد روی بیاورند.

محققان دانشگاه کارلتون در اوتاوای کانادا متوجه شدند افرادی که کمترین توانایی را در تحمل کردن عدم قطعیت داشتند بیشترین اضطراب را در طول همه­‌گیری H1N1 تجربه کردند. این افراد همچنین احتمال کمتری داشت معتقد باشند می‌­توانند برای حفاظت از خود کاری انجام دهند.

مراقبت­‌کنندگان در طول همه­‌گیری ممکن است در معرض ریسک بالای علائم عاطفی باشند. آن‌ها ممکن است موارد زیر را تجربه کنند:

• افزایش اضطراب و افسردگی
• افزایش نگرانی در مورد حفاظت از عزیزان
• احساس گناه در مورد ایجاد/عدم پیشگیری از ابتلای یکی از عزیزان

در مقابل، کودکان اغلب استراتژی­‌های مقابله­‌ای که در والدین خود می­‌بینند را اتخاذ می‌­کنند. والدینی که در طول همه­‌گیری مضطرب می­‌شوند ممکن است شاهد مضطرب شدن فرزندشان شوند.

اضطراب شدید و احساس درماندگی برخی از افراد را تشویق می­‌کند از درمان­‌ها یا روش­‌های پیشگیری اثبات‌نشده استفاده کنند. برخی از این روش­‌ها ممکن است برای فرد و حتی جامعه به‌عنوان یک کل مضر باشند. پس باید اطمینان حاصل کنید که تمامی اقدامات­تان واقعاً مفید هستند.

• فکر کردن بیش از حد یا انزوا

واکنش­‌های فردی به افزایش ترس ممکن است متفاوت باشد. ولی بسیاری از افراد فکر کردن بیشتر در مورد احتمال بیمار شدن را تجربه می‌­کنند. آن‌ها ممکن است رفتارشان را به‌شدت تغییر دهند، ولی این کار ضروری نباشد (برای مثال، منزوی کردن خود یا آماده شدن برای یک نتیجه فاجعه‌­بار).

افرادی که آسیب‌­پذیری­‌های خاصی دارند ممکن است افزایش سایکوز یا پارانویا را تجربه کنند. این می­‌تواند شامل تمایل به فکر کردن در مورد حقایق مربوط به شیوع سریع یا استفاده از آن‌ها برای توجیه کردن تفکر توهمی باشد.

ممکن است پیرامون خود افرادی را ببینید که وحشت کرده‌­اند. از طرف دیگر، ممکن است کسانی را ببینید که اصلاً نگران به نظر نمی­‌رسند و مطمئن هستند که همه­‌گیری روی آن‌ها تأثیری نخواهد داشت. خود شما هم ممکن است هر احساسی داشته باشید یا گیج باشید و ندانید که چه احساسی دارید.

• پاسخ دادن به ناآشنا

افراد اغلب به تهدیدهای ناآشنا بیش از حد واکنش نشان داده و به تهدیدهای آشنا واکنش کافی نشان نمی‌دهند. برای مثال، اگرچه تصادف رایج است، رانندگی یا نشستن در ماشین ترسناک نیست زیرا به احتمال زیاد این کار را مدام انجام می­‌دهید.

به‌طور مشابه، ممکن است خیلی از آنفولانزا نترسید. روی‌هم‌رفته، تا به امروز با شکست دادن آنفولانزا یا اجتناب از آن زنده مانده­‌ا‌‌ید. با این حال آنفولانزا سالانه 20 درصد از جمعیت را درگیر می­‌کند و هزاران نفر را به کام مرگ می­‌فرستد.

ولی نرخ واکسیناسیون آنفولانزا در ایالات‌متحده اغلب کمتر از 50 درصد است – بیشتر افراد از آن نمی­‌ترسند. برعکس این مسئله نیز صادق است. آنچه کمتر در موردش می‌­دانیم احتمال بیشتری دارد مضطربمان کند.

احتمال بیشتری دارد در مورد چیزی که کمتر با آن آشنا هستید اضطراب جدی پیدا کنید. این یکی از دلایلی است که همه‌­گیری­‌های گذشته مانند ابولا و زیکا موجب اضطراب شدید در مردم شدند.

بمباران شدن با اخباری که مدام در مورد تعداد تلفات صحبت می­‌کنند و گزارشاتی که روی تعداد بیماران تأکید می­‌کنند باعث دست بالا گرفتن ریسک ابتلا به بیماری می‌­شود.

با این حال، منابع قابل اعتماد رسانه‌­ای می‌­توانند تأثیرات مثبت در طول همه‌­گیری داشته باشند.

• تأثیرات رسانه

یکی از دلایل تأثیرات رسانه نحوه پاسخگویی مغز به تهدیدات جدید است. یک مطالعه چاپ‌شده در PLOS One در سال 2013 عنوان کرد بخش آمیگدالای مغز (بخشی از مغز که مسئول پردازش پاسخ­‌های احساسی است) وقتی با تهدیدات ناآشنا روبرو می­‌شود افزایش فعالیت تجربه می‌­کند. این بخش از مغز وقتی با تهدید آشنا روبرو می­‌شود واکنش متفاوتی دارد.

رسانه­‌ها می­‌توانند با گزارش مداوم شیوع بیماری موجب افزایش اضطراب شوند. با این حال، رسانه­‌ها در صورتی که به درستی استفاده شوند می­‌توانند به انتشار اطلاعات مفید و مقابله با اضطراب ناشی از کرونا کمک کنند.

در طول همه­‌گیری آنفولانزای H1N1 سال 2009، رسانه­‌های استرالیایی و سوئدی گزارش‌­های درست در مورد ریسک ابتلا به بیماری ارائه کردند. با این حال، رسانه­‌های سوئدی کارآمدتر بودند زیرا گزارش­‌هایی در مورد نحوه حفاظت از خود و کاهش دادن ریسک بیمار شدن نیز ارائه کردند. این رسانه­‌ها آشکارا عدم قطعیت‌های مربوط به همه­‌گیری را قبول کردند، ولی مردم را به واکسن زدن به‌عنوان راهی برای سالم نگه داشتن سایر اعضای جامعه تشویق کردند.

رسانه­‌های استرالیا از طرف دیگر بیشتر روی گزارش کردن اشتباهات سازمان­‌های دولتی در طول شیوع بیماری تمرکز کردند. این مسئله روی احتمال احساس ضرورت واکسن زدن تأثیر منفی داشت.

قبل از همه­‌گیری، سوئد و استرالیا نرخ واکسیناسیون مشابه داشتند. بعد از شیوع بیماری، نرخ واکسیناسیون در سوئد 60 درصد و در استرالیا 18 درصد بود.

در نتیجه، محققان متوجه شدند گزارش‌­های خبری می­‌توانند با توصیه اقدامات دقیق به افراد باعث کاهش ترس شوند. این رویکرد ممکن است مانع از واکنش بیش از حد یا اقدامات شدید در مواجهه با یک تهدید جدید شود.

خوشبختانه، بیشتر بیماری­‌های همه­‌گیر تقریباً به همان سرعتی که پدیدار شده­‌اند از بین می­‌روند. ولی مدیریت کردن مقابله با اضطراب ناشی از کرونا با بیشتر شدن اطلاعات مربوط به شیوع بیماری یا یاد گرفتن نحوه حفاظت از خود دشوار است. خوشبختانه اقدام زودهنگام در رابطه با رفاه روانی به مدیریت کردن سلامت روانی در مواقعی که عدم اطمینان وجود دارد کمک می‌­کند.