اختلال طیف اوتیسم (Autism Spectrum Disorder)

اختلال طیف اوتیسم (ASD) یک اختلال رشدی است که بر روی تعاملات افراد با دیگران، رفتار و یادگیری آن ها تحت تاثیر می گذارد. اگر چه اوتیسم در هر سنی تشخیص داده می شود، اما با توجه به این که اختلال رشدی است، علائم معمولا در دو سال اول زندگی ظاهر می شود. ASD در همه گروه های قومی، نژادی و اقتصادی رخ می دهد. اگر چه ASD اختلالی است که در تمام طول عمر فرد همرا ه اوست، اما درمان ها و خدمات می تواند نشانه های فرد و عملکرد او را بهبود بخشد.

این اختلال دارای طیف می باشد زیرا افراد مبتلا به جلوه های متفاوتی را با توجه به سن زمانی، شدت بیماری و سطح رشد دارند که می توانند طیفی از علائم را داشته باشند. افراد مبتلا به ASD ممکن است مشکلی در صحبت کردن با شما داشته باشند یا ممکن است در هنگام صحبت کردن با شما تماس چشمی برقرار نکنند. آنها همچنین ممکن است علائق و رفتارهای تکراری داشته باشند. آنها ممکن است زمان زیادی را صرف بازی تکراری کنند، یا حتی ممکن است عبارتی را دوباره و دوباره تکرار کنند. آنها اغلب به نظر می رسد در “جهان خودشان” باشند.

بر اساس DSM 5 این اختلال با نقص در سه حوزه ی ارتباط اجتماعی، رفتارهای محدود و تکراری و تکامل و استفاده ی غیر معمول از زبان می باشد که دو معیار اول مهم تر می باشد. کودکان مبتلا از نظر نوع، شدت و علائم و توانایی هایشان با یکدیگر فرق دارند. از سنین پایین این اختلال قابل تشخیص می باشد به طوری که کودکان زیر یک سال ارتباط نمی توانند ارتباط چشمی برقرار کنند، لبخند نمی زنند و هنگامی که اسم شان را صدا می زنند واکنشی از خود نشان نمی دهند. در صورتی که در 12 تا 18 ماهگی هیچ کلامی بیان نکنند و رفتارهای اجتماعی آن ها کم شود باید برای ارزیابی این اختلال او را به روان شناس ارجاع داد.

از علائم کودکان مبتلا می توان به مشکل در برقراری در ارتباط با دیگران، نداشتن علاقه به نزدیک شدن به دیگران، نشان ندادن هیجان لازم درارتباط با دیگران، حساس نبودن به محرک های محیطی، نشان ندادن واکنش لازم برای ادامه ی ارتباط با دیگران، نداشتن مهارت های لازم برای ارتباط، مشکل بودن درک هیجانات دیگران و مشارکت با آن ها اشاره کرد. مشکل داشتن در هماهنگی تمرکز بر فرد و شی که بین 9 تا 14 ماهگی در کودکان نرمال ایجاد شده که موجب می شود کودک بتواند توجه خود را به دیگران معطوف کرده و یک ارتباط اجتماعی را شروع کند. شناختن این علائم کمک می کند که این اختلال قبل از شروع تاخیر کلامی تشخیص داده شود. شناخت زود این اختلال اهمیت به سزایی دارد چرا که مهم ترین کمک به کودکان مبتلا آموزش می باشد و هرچه آموزش در سنین پایین تری شروع شود، به کودک کمک بیشتری کرده ایم.

کودکان مبتلا بیشترین پاسخ و رفتارهای اجتماعی را با والدین خود دارند اما این به علت دلبستگی نیست. اغلب والدین در گزارشات خود بیان می کنند که احساس می کنند کودکشان به آن ها علاقه ندارد. این ها رفتارها عطفی کمی از خود نشان می دهند و در دریافت، پردازش و پاسخ به اطلاعات اجتماعی مشکل دارند. در اکثر این کودکان مشکلات مربوط به تاخیر در یادگیری زبان وجود دارد و در بعضی موارد نوعی پسرفت در یادگیری کلامی به چشم می خورد. به طوری که والدین آن ها گزارش می کنند که اصوات اولیه مانند غان و غون کردن در زیر شش ماه وجود دارد و می توانند بعضی از کلمات را بیان کنند اما بعد از مدتی رشد کلامی کاهش می یابد.

اختلال وحشت زدگی (Panic Attack Disorder)
بخوانید

در بعضی دیگر ممکن است کلماتی را بلد باشند اما نمی توانند از آن ها به طور هدفمند استفاده کنند. آن ها نیز نمی توانند از زبان بدن برای برقراری ارتباط استفاده کنند. در صورتی که این کودکاننتوانند تا 5 سالگی تکلم را آغاز کنند، احتمال اینکه قدرت تکلم در آن ها کاهش یابد وجود دارد. این ها در بیان مناسب آهنگ کلمات نیز مشکل دارند و گاهی صحبتی نامرتبط با موقعیت می کنند. تکرار یک پاسخ (اکولالیا) در برابر سوالات مختلف، استفاده ی غلط از ضمائر و استفده از نام خود در آن ها زیاد دیده می شود. اکولالیا در آن ها ممکن است فوری یا پس از گذشت مدت زمانی بعد از شنیدن عبارت باشد.

در موارد خفیف این اختلال که فرد توانایی تکلم را دارد، با این حال مشکلاتی در درک مفاهیم، لطیفه و ضرب المثل در آن ها به چشم می خورد. آن ها همچنین به علت نداشتن تغیراتی در آهنگ صدا هنگام صحبت و حرکات مناسب در برقراری ارتباط با دیگران ناموفق هستند. حرکات کلیشه ای در بدن خود مانند حرکت به عقب و جلو، حرکت دادن دست ها و بازوها. گاهی هنگام تغییرات محیطی رفتارهای کلیشه ای آن ها زیاد می شود. حرکات چرخشی در خود فرد یا چرخاندن اشیاء یا علاقه داشتن به وسالی که می چرند مانند نگاه کردن به ماشین لباس شویی یا پنکه راب مدتی طولانی از دیگر علائم آن ها می باشد. حرکت دست جلوی چشم، خیره شدن به چراغ ها و بو کردن اجسام نیز در کودکان مبتلا وجود دارد.

آن ها توانایی بازی های تخیلی را ندارند در صورتی که درکودکان نرمال این توانایی در سن 18 تا 24 ماهگی شکل می گیرد. بهره ی هوشی 70 درصد از آن ها از حد طبیعی پایین تر است. نمرات در خرده مقیاس ها در کودکان مبتلا متفائت بوده اما در کودکانی که به کم توانی ذهنی مبتلا هستند نمرات در تمام خرده مقیاس ها مساوی می باشد.

25 درصد آن‌ها دارای توانایی شناختی بالایی درزمینهٔ ی خواندن، ریاضیات، موسیقی و نقاشی هستند و در 5 درصد از آن‌ها این توانایی از حد قابل‌انتظاری بالاتر است. آن‌ها در فعالیت‌های دیدار-فضایی نسبت به استدلال کلامی بهتر عمل می‌کنند. ناهنجاری حسی مانند توجه بیشتر به صدای تیک‌تاک ساعت تا زنگ درب، بالا بودن آستانه‌ی درد، صدمه زدن به خود، رفتارهای اخلالگر، راه رفتن عجیب‌وغریب و عدم توانایی توجه هم‌زمان به دو حس از دیگر مواردی است که در این کودکان دیده‌شده است.

نابهنجاری لوب پیشانی در تصویر برداری از مغز کودکان مبتلا دیده شده است که منجر به مختل شدن عملکرد اجرایی آن ها می شود. عملکرد اجرایی امکان حل مسائل، کنترل بر خود، برنامه ریزی، انسجام بخشیدن به کارها، یکپارچه ساختن اطلاعات و پردازش اطلاعات را ایجاد می کند. نابهنجاری در مخچه، لوب تمپورال، سیستم لیمبیک، آمیگدال و هیپوکامپ که مراکز تنظیم هیجان، یادگیری و حافظه هستند نیز دیده می شود. در کودکان مبتلا 203 درصد مبتلا به سندروم شکننده ی ایکس، 5 درصد نوعی اختلال کروموزومی، 2 درصد توبروس اسکروزیس و 25 درصد افراد مبتلا به توبروس اسکلروزیس اوتیسم دارند. این آمار ها نشان می دهد که در این اختلال عوامل ژنتیکی نقش مهمی دارد.

اختلال عقلانی رشدی (Intellectual Developmental Disorder)
بخوانید

برا اساس معیارهای DSM 4 شیوع این اختلال را نزدیک به 1 درصد برآورد شده است. این اختلال در همه یطبقات اجتماعی و اقتصادی جامعه وجود دارد و شیوع آن در پسرها 4 برابر دخترها می باشد. 1/3 کودکانی که بر اساس معیارهای DSM 5  تشخیص این اختلال را گرفته اند کم توانی ذهنی نیز دارند. این اختلال در دخترها غالبا با کم توانی ذهنی همراه می باشد.

در تشخیص این اختلال باید سو الگوی شروع مورد توجه قرار گیرد. اغلب نشانه ها در طول سال دوم زندگی تشخیص داده می شوند اما اگر تاخیر رشدی شدید باشد می تواند زودتر از 12 ماهگی دیده شود یا اگر نشانها خفیف تر باشد دیرتر از 24 ماهگی مشخص می شود. در توصیف شروع این اختلال اطلاعات مربوط به تاخیر های رشد اولیه، فقدان مهارت های اجتماعی و زبان مورد توجه قرار می گیرد. والدین می توانند در اطلاعات مربوط به از بین رفتن تدریجی یا نسبتا سریع رفتارهای اجتماعی که بین 12 تا 24 ماهگی اتفاق می افتد را به روان شناسان ارائه دهند. اولین بار در اوایل کودکی ویژگی های رفتاری این اختلال آشکار می شود مانند بی علاقگی به تعامل اجتماعی که در سال اول زندگی بروز می کند.

اولین نشانه های این اختلال غالبا تاخیر در رشد زبان است که با فقدان علاقه اجتماعی یا تعامل های اجتماعی غیرعادی، الگوهای بازی عجیب و غریب و الگوهای ارتباط غیرعادی همراه می باشد. در سال دوم زندگی رفتارهای عجیب و غریب و تکراری و فقدان بازی آشکارتر می شود. از آنجایی که این ویژگی در کودکان خردسالی که رشد بهنجار دارد نیز دیده می شود، تمایز این اختلال از آن ها کار دشواری است. میزان بهره هوشی بالاتر از 70 و مهارتهای کلامی و داشتن محیط خانه ی حمایت گر موجب می شود که این اختلال پیش آگهی خوبی داشته باشد. در نوجوانی پرتحرکی، رفتار خودتخریب گر و وسواس افزایش می یابد. د راواخر نوجوانی حرکات کلیشه ای، اضطراب و رفتارهای اجتماعی غیر قابل قبول شایع است که خود منجر به تنهایی و مشکلات اجتماعی و شغلی برا یآن ها می شود.

  • تشنج
  • اختلالات خواب
  • اختلال کاستی توجه/بیش فعالی
  • اختلالات یادگیری
  • اختلالات اضطرابی
  • اختلالات افسردگی
  • اختلالات دوقطبی
  • درمان لواس: در هنگام کار با کودک باید سعی کرد تا کودک بتواند توانایی های ایجاد شده در خود را به محیط های مختلف تعمیم دهد.
  • پیوسته کردن حواس
  •  تحلیل رفتار کاربردی (ABA): این روش بر اساس نظریه یادگیری بنا شده است که با چند روش به بهبود رفتارهای اجتماعی کمک می کند.
  1.  افزایش رفتارهای مثبت
  2. آموزش مهارتهای جدید ( مهارتهای ارتباطی و مهارتهای اجتماعی)
  3. حفظ رفتار مثبت
  4.  حفظ و تعمیم مهارتهای اجتماعی مرتبط با شغل
  5.  تعمیم یا انتقال رفتار از یک وضعیت یا پاسخ دهی به و ضعیت دیگر
  6.  کاهش رفتارهای مداخله ای و کلیشه ای
  • مداخله رفتار کلامی (VBI): بر مهارت های زبان تمرکز دارد.
  • آموزش پاسخ محور (PRT): کمک به افزایش انگیزه برای یادگیری و برقراری ارتباط است.
  • آموزشهای مجزا DTT : یک استراتژی آموزشی ویژه و خاص است که یادگیرنده را قادر می سازد که بتواند مهارتها و رفتارهای پیچیده ای را از طریق تسلط اولیه بر مؤلفه های رفتار هدف ، کسب کند.
  • مدل تحولی-تفاوت های فردی مبتنی بر ارتباط (DIR): نام دیگر آن فلورتایم است. در این روش از طریق بازی های دلخواه کودک مهارت های اجتماعی به او آموزش داده می شود. در این روش نخست کودک توسط متخصص بالینی روش فلور تایم مورد ارزیابی و تشخیص قرار می گیرد. حدود ۱۰ تا ۲۰ جلسه آغازین در منزل به همراه مشاور و متخصص بازی انجام می پذیرد یعنی جایی که مشاور به والدین یاد می دهد که چگونه با اسباب بازی بازی کند و کودکشان را در جریان باز و بسته کردن سیکل های حیاتی و حساس قرار دهند. جلسات به این منظور در منزل انجام می پذیرد که آنجا تنها جایی است که کودک راحت تر است و تمام اسباب بازی های محبوب کودک در دسترس است. این روش کودک محور می باشد و برای انجام آن به زمان و مکان خاصی احتیاج نیست.
  • درمان و آموزش کودکان مبتلا به معلولیت اطفال و ارتباطی (TEACCH): این درمان با استفاده از نشانه های بصری مانند کارت های تصویر برای کمک به کودک شما  برای یادگیری مهارت های روزمره مانند لباس پوشیدن انجام می شود. اطلاعات مربوطه به مرحله های کوچک شکسته می شود تا بتواند راحت تر آن را یاد بگیرد.
  • سیستم ارتباط بر مبنای تصویر (PECS): در این روش برای بهبود مهارت ارتباطی غیر کلامی از تصاویر استافده می شود.
  • کار درمانی: این نوع درمان به کودک کمک می کند تا مهارت های زندگی مانند تغذیه و لباس پوشیدن، حمام کردن و درک نحوه ارتباط با دیگران را یاد بگیرد. مهارت هایی که او می آموزد به معنای آن است که به او کمک کند تا به طور مستقل به همان اندازه که بتواند زندگی کند.
  • درمان ادغام حسی: اگر کودک شما به راحتی با چیزهایی مانند چراغ های روشن، صداهای خاص و یا احساس لمس احساس ناراحتی کند، این درمان می تواند به او کمک کند تا با این نوع اطلاعات حساس مقابله کند.
  • دارو درمانی: استفاده از داروهای ضد روان پریش برای کاهش رفتارهای پرخاشگری، کلیشه ای و خودتخریبی. بعضی از داروها می توانند به علائم مربوطه به افسردگی، تشنج و مشکل تمرکز کمک کنند. ریسپریدون (Risperdal) تنها داروی تایید شده توسط FDA برای کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم است. این می تواند برای کودکان بین 5 تا 16 ساله برای کمک به تحریک پذیری تجویز شود. بعضی از پزشکان داروهای دیگر را در موارد خاص تجویز می کنند، از جمله مهارکننده های بازدارنده انتخابی سروتونین (SSRIs)، داروهای ضد اضطراب یا محرک ها، اما آنها برای اختلالات طیف اوتیسم مورد تایید FDA نیستند.

به زودی

به زودی

به زودی

به زودی

گردآوری شده توسط گروه آموزشی فکر بنیان

استفاده از مطالب فکر بنیان صرفاً با ذکر منبع (WWW.FEKRBONYAN.COM) بلامانع است.

اختلال زبان (Language Disorder)
بخوانید
Telegram
Instagram
YouTube

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Fill out this field
Fill out this field
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.