اختلال مو کنی (Trichotillomania Disorder)

اختلال مو کنی در افراد مبتلا به صورت مکرر به کندن مو ی خود می پردازند که منجر به بی مویی می شود. مو کندن در هر ناحیه از بدن که مو رشد کند می تواند روی دهد. نواحی رایج کاسه ی سر، ابروها و پلک ها هستند و نواحی کمتر متداول زیر بغل، صورت، ناحیه ی شرمگاهی و اطراف مقعد می باشد.  این بیماری از نظر بالینی به طور قابل ملاحظه ای در عملکرد های اجتماعی، شغلی و دیگر اختلال بوجود می آورد. این نواحی در افراد مبتلا ممکن است با گذشت زمان تغییر کند. دوره های این اختلال هم به صورت کوتاه مدت و در طول روز، هم مداوم و پراکنده باشد به طوری که چند ساعت طول بکشد و در کل این اختلال چند ماه تا چند سال ممکن است دوام داشته باشد. این افراد تلاش هایی برای کاهش رفتارهای مو کنی می کنند. احساس ناراحتی در این افراد به صورت احساس کنترل نداشتن، شرمندگی و خجالت می باشد.

دامنه ی رفتاری در این اختلال  با توجه به عوامل مختلف از جمله نوع  مو، شیوه ی کندن و رفتارهای بعد از مو کندن  متفاوت می باشد. حالت های هیجانی مختلف قبل از مو کنی یا همراه آن ممکن است وجود داشته باشد که شامل اضطراب، کسالت، احساس تنش، لذت و یا احساس تسکین می باشد. رفتار مو کنی با درجات مختلفی از هشیاری در افراد به صورت توجه متمرکز و خودکار یا هر دو حالت وجود دارد. معمولا این افراد رفتار مو کنی را در حضور دیگران انجام نمی دهند.

اختلالات برانگیختگی خواب بدون حرکت سریع چشم (Non-Rapid Eye Movment Sleep Arousal Disorder)
بخوانید

علت این اختلال نامشخص است، اما مانند بسیاری از اختلالات پیچیده، احتمالا از ترکیب عوامل ژنتیکی و محیطی حاصل می شود. این اختلال در مبتلایان به اختلال وسواس فکری-عملی و خویشاوندان درجه ی اول شایع تر می باشد و حاکی از آسیب پذیری ژنتیکی این اختلال می باشد.

میزان شیوع 12 ماهه این اختلال در بزرگسالان و نوجوانان 1 تا 2 درصد است. نسبت زنان مبتلا به این اختلال 10 برابر مردان می باشد. در کودکان مبتلا نسبت دخترها و پسر ها برابر می باشد.

این اختلال ممکن است در کودکان دیده شود ولی معمولا در طول اوایل رشد برطرف می شود. شروع رفتار مو کنی معمولا همزمان با شروع بلوغ یا پس از آن آغاز می شود. ناحیه های مو کنی با گذشت زمان تغییر می کند. روند این اختلال مزمن می باشد و در صورت عدم درمان این اختلال شدت آن در نوسان خواهد بود. نشانه های این اختلال در زنان با تغییرات هورمونی بدتر می شود. در برخی افراد این اختلال ممکن است چند هفته، چند ماه یا چند سال در هر بار بیاید و ناپدید شود. بهبودی در تعداد کمی از افراد و بدون برگشت بعدی چند سال پس از شروع رخ می دهد.

  • اختلال افسردگی اساسی
  • اختلال پوست کنی
  • درمان شناختی
  • تمرین برگرداندن عادت
  • درمان پذیرش و تعهد
  • دارو درمانی

به زودی

به زودی

اختلالات تیک (Tic Disorders)
بخوانید

به زودی

خانم 22 ساله ای پس از مطالعه ی مقاله ای در مورد وسواس کندن مو به پزشک عمومی مراجعه کرده بود. او با کسی به جز مادرش در مورد مشکل مو کندن خود صحبت نکرده بود. با خواندن مقاله متوجه شد که این اختلال نسبتا شایع و درمان پذیر است. او به درمان بدبین بود با این حال به جستجوی آن پرداخت. کندن مو در او بعد از برگشت از سرکار به خانه اتفاق می افتاد. او در فرق سر خود به دنبال موهایی با جنس خاص می گشت. بعد از کندن مو شدیدا احساس ناراحتی می کرد. او ریشه مو را با دندان جدا می کرد و باقیمانده ی آن را می خورد و به علت بلعیدن مو به مشکلات گوارشی دچار نشده بود. این رفتار از 12 سالگی شروع کرده بود و تاکنون رفتارهای مشابه دیگری نداشت.

او در تلاش بود تا این رفتار را متوقف کند و گاهی برای چند ماه می توانست این رفتار را ادامه ندهد و با بازگشت این رفتار از خود شرمنده و عصبانی می شد. با پوشیدن کلاه و روسری لکه ی خالی روی سرش را پنهان می کرد و برای فاش نشدن طاسی سرش از اطرافیان اجتناب می کرد. علائم نباتی افسردگی را به هنگام ناراحتی و ناامیدی نداشت، تنها از اطلاع یافتن دیگران در این باره می ترسید و هیچ اضطراب آشکار دیگری نداشت. هر گونه رفتار وسواس، اجبار، ذخیره سازی، تیک، مشغولیت ذهنی با داشتن نقص بدنی یا داشتن بیماری و سابقه ی شخصی و خانوادگی رفتارهای تکراری متمرکز بر بدن را وجود نداشت.

اختلال زبان (Language Disorder)
بخوانید

گردآوری شده توسط گروه آموزشی فکربنیان

استفاده از مطالب فکربنیان صرفاً با ذکر منبع (WWW.FEKRBONYAN.COM) بلامانع است.

Telegram
Instagram
YouTube

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Fill out this field
Fill out this field
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.