اختلال پرخوابی (Hypersomnolence Disorder)

اختلال پرخوابی با وجود دوره ی خواب اصلی که حداقل 7 ساعت می باشد، به همراه حداقل یکی از نشانه ها که شامل دوره های مکرر خواب در یک روز واحد، دوره ی خواب اصلی طولانی یا بیشتر از 9 ساعت در روز که با مشکل بیدار شدن هنگام صبح و لختی خواب (یعنی دوره ی عملکرد معیوب و کاهش گوش به زنگی بعد از بیدار شدن از دوره ی خواب معمول یا از چرت)همراه است، و مشکل بیدار بودن کامل بعد از بیدار شدن ناگهانی می باشد. پر خوابی حداقل 3 بار در هفته که به مدت 3 ماه ادامه داشته باشد. این اختلال به طور قابل ملاحظه ی بالینی در عملکرد اجتماعی، شغلی و زمینه های مهم دیگر مشکل و ناراحتی بالینی ایجاد می کند. این اختلال می تواند با اختلال روانی دیگر، بیماری جسمانی و اختلال خواب دیگر همزمان باشد.

افراد مبتلا فورا به خواب می روند و خواب خوب را دارند. این افراد ممکن است صبح، هنگام بیدار شدن از خواب مشکل داشته باشند. معمولا سردرگم، پرخاشجو و یا از نظر حرکتی ناهماهنگ به نظر می رسند. هنگام انتقال های خواب-بیداری لختی خواب (مستی خواب) روی می دهد. این حالت بعد از بیدار شدن از چرت روزانه نیز اتفاق می افتد. در طول این حالت فرد حرکت کمی دارد، ممکن است رفتار خیلی نامناسب نباشد و نقص در حافظه بوجود آید. گاهی جهت یابی زمان و مکان مختل و احساس گیجی به فرد دست می دهد. نیاز دائم به خواب در این افراد منجر به رفتار خودکار می شود که آن را با یادآوری کم یا بدون آن، انجام می دهند.

اختلال نشانه جسمانی (Somatic Symptom Disorder)
بخوانید

دوره های خواب غیر عمدی که احساس نوعی خواب آلودگی در مدت زمان خاص است، اغلب در موقعیت های کم تحریک و کم فعالیت روی می دهند. مثال هایی از این موقعیت ها عبارتند از در حال توجه به سخنرانی، روخوانی، تماشا کردن تلویزیون یا رانندگی در مسافرت طولانی. اما در موارد شدیدتر در موقعیت های پر توجه هم آشکار می شود. تقریبا 80 درصد افراد مبتلا خواب غیرنیرو بخش دارند و تعدادی مشکلات بیدار شدن هنگام صبح دارند.

این اختلال در اثر استرس روانی و مصرف زیاد الکل افزایش می یابد. گزارش هایی حاکی از وجود عفونت های ویروسی در 10 درصد موارد قبل از پرخوابی یا همراه با آن وجود دارد. پرخوابی می تواند 6 تا 18 ماه پس از آسیب به سر بوجود آید. شواهدی دال بر نقش وراثت در این اختلال نیز هست. نشانه های کژ کاری دستگاه عصبی خودمختار از جمله سردرد های عود کننده از نوع عروقی، واکنش پذیری دستگاه عروقی محیطی و غش در افراد مبتلا وجود دارد.

5 تا 10 درصد از مراجعان به کلینیک های اختلالات خواب به این اختلال دچار هستند. شیوع این اختلال در زن و مرد یکسان می باشد.

این اختلال روندی مداوم و شدت نشانه های آن تدریجی می باشد. در موارد شدید دوره های خواب تا 20 ساعت هم ادامه دارد. اما متوسط مدت خواب شبانه حدود 9/5 ساعت می باشد. افراد مبتلا می توانند مدت زمان خواب خود را در روز های کاری کاهش دهند، اما در تعطیلات آخر هفته میزان خواب آن ها تا 3 ساعت بیشتر می شود.  پر خوابی در اغلب موارد در اواخر نوجوانی یا اوایل بزرگسالی روی می دهد، به طوری که متوسط سن شروع آن 17 تا 24 سالگی می باشد. افراد مبتلا معمولا 10 تا 15 سال بعد از شروع اولین نشانه ها تشخیص این اختلال را می گیرند. این اختلال در کودکان نادر می باشد. شکل گیری اختلالات خواب دیگر میزان این اختلال را بدتر می کند.

اختلال کاستی توجه/بیش فعالی (Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder)
بخوانید
  • اختلالات افسردگی
  • اختلالات دوقطبی
  • اختلال افسردگی اساسی با الگوی فصلی
  • اختلالات مصرف مواد
  • بیماری آلزایمر
  • بیماری پارکینسون
  • رفتار درمانی
  • دارو درمانی

به زودی

به زودی

به زودی

به زودی

گردآوری شده توسط گروه آموزشی فکر بنیان

استفاده از مطالب فکر بنیان صرفاً با ذکر منبع (WWW.FEKRBONYAN.COM) بلامانع است.

Telegram
Instagram
YouTube

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Fill out this field
Fill out this field
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.