
برخی انواع شخصیت وجود دارد که مشخصه شان آزارخواهی (مازوخیسم) و آزارگری (سادیسم) یا ترکیبی از هر دو است. اختلال شخصیت آزار خواه-آزارگر را از این رو بر می شمریم که در روانپزشکی از نظر بالینی و تاریخی جالب بوده است. آزارگری (سادیسم) عبارت است از تمایل به ایجاد درد در دیگران از طریق اعمال هر نوع بد رفتاری اعم از جنسی، جسمی و یا روانی. این اختلال به نام مارکی دوساد نویسنده ی اواخر قرن هجده نامیده شده است، او درباره ی افرادی می نوشت که با ایجاد درد در دیگران به لذت جنسی می رسیدند.
آزار خواهی (مازوخیسم) که به نام لیوپولد فون زاخر-مازوخ رمان نویس آلمانی قرن نوزده نامیده شده است عبارت است از رسیدن به لذت جنسی از طریق ایجاد درد در خود. اختلال شخصیت آزار خواه-آزارگر ترکیبی از این دو نوع اختلال است. اختلال شخصیت آزارگر، رفتارستمگرانه، تحقیرآمیز، و پرخاشگرانه با دیگران به صورت الگویی نافذ وفراگیر وجود داردکه از اوایل جوانی شروع می شود. افراد مبتلا به این اختلال دوست دارند افراد را جلوی چشم دیگران مورد تحقیر یا توهین قرار دهند و معمولا با افراد به ویژه بچه ها چنان تند برخورد می کنند و آن ها را چنان به شدت تادیب می کنند که غیر معمول است.