ده گام به‌سوی پرورش یک کودک بردبار و مقاوم

ده گام به‌سوی پرورش یک کودک بردبار و مقاوم به شما می آموزد تا با شناخت کودک خود و با دانستن و تشخیص مسائل و مشکلاتی که کودکان با آن‌ها روبه‌رو هستند به آن‌ها احترام بگذارید و بدین ترتیب آن‌ها را بردبار و مقاوم بار بیاورید. الینور روزولت می‌گوید:

حقوق جهانی بشر از مکان‌های کوچک نزدیک به خانه شروع می‌شود.

برای پرورش روحیه استقامت در کودکان، اولیا می‌بایستی حس خوشبختی، احترام گذاشتن و مسئولیت‌پذیری نسبت به خود و دیگران را با تشخیص این موضوع که هر فردی درروی کره زمین یک نعمت است، در بچه‌ها تقویت کنند. والدین می‌توانند با به کار بستن راهکارهای ذیل روحیه استقامت در برابر حوادث را در میان کودکان خود بالا ببرند:

3- وقتی از جانب کودکتان بی استقامتی می‌بینید، درباره آن بحث کنید.
هنگامی‌که کودک حرفی می‌زند یا کاری می‌کند که منعکس‌کننده تعصبات و گرایش‌ها و یا رفتاری کلیشه‌ای است، به او تسلی خاطر دهید. موضوع بحث را به سمت موضوعاتی از قبیل خوشبختی، احترام و … سوق دهید.
4- به هنگام نابردباری و بی استقامتی کودکان خود، از آن‌ها حمایت کنید. 
با دانستن و تشخیص مسائل و مشکلاتی که کودکان با آن‌ها روبه‌رو هستند، به آن‌ها احترام بگذارید. این تجربه را کوچک نپندارید و ازنظر عاطفی کودکان را حمایت کنید.
5- در کودکان خود درک درست داشتن از هویت‌های گروهی و همسالان آن‌ها را تشویق کنید.
به آن‌ها یادآور شوید که داشتن غرور در گروه همسالان آن‌ها نباید باعث بی‌احترامی و بی‌توجهی به گروه‌های دیگر شود و در آخر باید از تحقیر و پایین آوردن گروه‌های دیگر به‌منظور بالا بردن گروه خود اجتناب شود.
6- استقامت و بردباری در فرهنگ‌های مختلف را به کودکان خود نشان دهید.
با تهیه و خواندن کتاب‌هایی در مورد استقامت و بردباری در فرهنگ‌های مختلف، دیدن سایت‌های اینترنتی مفید در این مورد، گوش دادن به موسیقی ملل و مطالعه ادبیات کشورها و فرهنگ‌های مختلف بسیار مفید است.
7- فرصت‌هایی را برای کودکان ایجاد کنید تا به تفاوت‌های میان خود و دیگران پی ببرند. 
خوب نگاه کنید ببینید کودک چگونه واژه ” عادی” (normal) را تعریف می‌کند، تعریف آن را پر و بال دهید. به نشانه‌ها و علائق دینی که در انواع اماکن مذهبی وجود دارد، توجه کنید. از زمین‌های بازی که در آن کودکان متفاوتی دیده می‌شود، دیدن کنید … در این اماکن مردم از اخلاق و نژاد متفاوت، پیش‌زمینه‌های اقتصادی – اجتماعی – ساختار خانوادگی و غیره وجود دارند. کودک را تشویق کنید که وقتش را با بزرگ‌ترها مثل پدربزرگ و مادربزرگ‌ها بگذراند.
8- کودکان را تشویق کنید که در اجتماع حضور بیشتری داشته باشند و به همنوعان خود کمک کنند.
9- در مقابل تفاوت‌ها صادق باشید.
به بچه‌ها نگویید که ما همه مثل هم هستیم. همه ما دنیا را از جهات مختلف تجربه می‌کنیم و این تجارب ما هستند که اهمیت دارند.
10- نمونه رفتاری شوید که انتظار دارد همان رفتار را از آن‌ها ببینید.
به‌عنوان یک ولی و به‌عنوان اولین مدل برای کودکتان در رفتارتان با دیگران ثابت باشید. مثلاً شما چطور در موارد عاطفی با دختر و پسرتان رفتار می‌کنید؟ آیا پسرتان را از گریه کردن منع می‌کنید و به دخترتان که گریه می‌کند قوت قلب می‌دهید؟ آیا تن صدای شما در صحبت کردن با یک گروه خاصی از افراد فرق می‌کند؟ به یاد بیاورید که ممکن است بگویید هر کاری را که می‌گویم انجام بده و آن کاری را که می‌کنم انجام نده، اما درواقع، اعمال و رفتار شما بیشتر از سخنان شما تأثیرگذار خواهد بود. داشتن تحمل و بردباری نه‌تنها یک مزیت بلکه یک ضرورت است.