رنه اشپیتز در وین، اتریش (اتریش-مجارستانی) متولد شد و در دنور، کلرادو فوت کرد. از یک خانواده خانواده ثروتمند یهودی، او بیشتر دوران کودکی خود را در مجارستان گذراند. پس از اتمام مطالعات پزشکی خود در سال 1910، اسپیتز کار سیگموند فروید را کشف کرد. در سال 1932 او اتریش را ترک کرد و در شش سال آینده در پاریس مستقر شد و در آنجا به روانکاوی در École Normale Supérieure درس می داد. در سال 1939، او به ایالات متحده مهاجرت کرد و به عنوان یک روانپزشک در بیمارستان کوه سینای مشغول به کار شد. از 1940 تا 1943، رنه اشپیتز به عنوان استاد بازدید در چندین دانشگاه، قبل از اینکه در نهایت در کلرادو سکونت داشته باشد.
رنه اشپیتز مشاهدات و آزمایش های خود را بر روی یافته های روانکاوی، که توسط فروید ساخته شده است، بر اساس یافته های خود ارائه می دهد. برخی از ایده های فروید هنوز در تفکر توسعه معاصر وجود دارد. جایی که فروید مطالعات روانکاوی معروف خود را در مورد افراد بزرگسال انجام داده است، اسپیتز ایده های خود را در مورد تحقیقات تجربی خود بر روی نوزادان برشمرده است.
در سال 1935، رنه اشپیتز پژوهش در زمینه توسعه کودک را آغاز کرد. او یکی از اولین محققانی بود که از مشاهدات مستقیم کودک به عنوان یک روش آزمایشی استفاده میکرد که هر دو افراد سالم و ناسالم را مطالعه میکرد. بزرگترین کمک های علمی او از مطالعات او در مورد اثرات محرومیت مادر و عاطفی بر روی نوزادان بود.
بزرگترین کمک های علمی او از مطالعات او در مورد اثرات محرومیت مادر و عاطفی بر روی نوزادان بود. … او این محرومیت کامل را “بیمارستان زدگی” نامید. در سال 1945، اسپیتز بیمارستان بستری در کودکان را در یک خانه بنیان گذار بررسی کرد.