سازش‌‌های عجولانه و زودهنگام سومین اشتباه رایجی که در ازدواج مرتکب می‌شویم. جلوگیری از این اشتباهات می‌تواند از قسمت اعظم رنج، دل‌شکستگی و یأسی که در عشق تجربه می‌کنیم، پیشگیری کند؛ اگر فقط توجه بیشتری به «شروع» یک رابطه داشته باشیم.
فیلم تمام روابط گذشته‌مان را تماشا کنیم. به این نتیجه می‌رسیم که ابتدای درگیر شدنمان با یک شخص، مرتکب شش اشتباه بزرگ می‌شویم.
شش اشتباه بزرگ که در ابتدای روابط مرتکب می‌شویم:
- سؤالات کافی نمی‌پرسیم.
- نشانه‌های هشداردهنده را که حاکی از مشکلات بالقوه‌اند، نادیده می‌گیریم.
- سازش‌‌های عجولانه و زودهنگام مرتکب می‌شویم.
- تسلیم «کوری جنسی» می‌شویم.
- گول مادیات را می‌خوریم.
- تعهد را بر تفاهم مقدم می‌داریم.
در این مقاله درباره اشتباه سوم سخن می‌گوییم.
اشتباه (3): سازش‌‌های عجولانه و زودهنگام
هرگونه تغییر و ویرایش ارزش‌ها، رفتارها و عادت‌هایتان تنها به این امید که وانمود کنید شما و همسرتان از توافق و هماهنگی کافی برخوردارید.
منظورم این نیست که شما به یک رابطه وارد می‌شوید و به خود می‌گویید: «هرکاری خواهم کرد تا او مرا دوست داشته باشد، حتی اگر به قیمت چشم‌پوشی از ارزش‌های خودم باشد» نه! این فرایند به طرز بسیار ظریفانه‌تری اتفاق می‌افتد.
در واقع این فرایند سازش است که شما در ابتدای آشنایی با چشم‌پوشی و کوتاه آمدن از آنچه برایتان اهمیت دارد انجام می‌دهید تا رابطه‌تان را حفظ کنید.
هنگامی که درمی‌یابید عقاید، باورهایتان، علایق و دوستانتان به مذاق نامزد / همسرتان خوش نمی‌آیند، ممکن است بخواهید برایشان اهمیت کمتری قائل شوید تا وانمود کنید بیش از آنچه عملاً واقعیت دارد با یکدیگر تفاهم دارید.
خطر سازش‌‌های عجولانه و زودهنگام در این است که حس خودباوری‌تان را در همان ابتدای رابطه از دست می‌دهید و آن را بااحساس تفاهم قلابی جایگزین می‌کنید.
حال بیایید نگاهی به برخی از سازش‌‌های عجولانه و زودهنگام بیندازیم.
عقب‌نشینی از مواضع ارزشی و باورهایتان
وقتی که می‌خواهید با کسی ازدواج کنید، باورها و نظام ارزشی خود را با او در میان می‌گذارید و سعی می‌کنید که درباره‌ی باورها و نظام ارزشی او نیز چیزهایی دستگیرتان شود تا بدانید تا چه حد برای یکدیگر مناسب هستید؛ اما همین که برخی از ارزش‌هایتان همخوانی کافی ندارند، دو حق انتخاب بیشتر نخواهید داشت:
- می‌توانید به باورهای خود بچسبید و میان خود و همسر آینده‌تان تنش ایجاد کنید.
- می‌توانید از باورهای خود به‌منظور حفظ صلح و آرامش، چشم‌پوشی کنید.
به یک یا چند طریق زیر از ارزش‌ها و باورهایتان چشم‌پوشی می‌کنید:
- بالاجبار و پیش از آنکه درست باشد و آمادگی آن را داشته باشید یا اساساً آن را مناسب بدانید، به رابطه‌ی جنسی با نامزدتان تن در می‌دهید.
- از ابراز عقیده‌ی شخصی خود در رابطه با خطاها و اشتباهاتی که نامزد همسرتان احیاناً مرتکب می‌شود، خودداری می‌کنید.
- با اظهار نظر نکردن و بروز ندادن عقاید و باورهای خود درباره موضوعاتی که بحث‌انگیزند و بر سرشان اختلاف‌نظر وجود دارد (از قبیل سقط جنین، سیاست، هم‌جنس‌بازی، محیط زیست، مذهب) یا با تعدیل ملایمت و نرمی نشان دادن در مورد آن عقاید یا احیاناً انکار آنان به یک‌باره.
- با شرکت در فعالیت‌هایی که به‌طورمعمول از انجام دادنشان اجتناب می‌کنید. (از قبیل حرف‌های «خاله‌زنکی» زدن، مشروب خوردن، مصرف موادمخدر، تماشای فیلم‌های مستهجن و…).
- با خودداری از اظهارنظر درباره‌ی موضوعاتی که قویاً با نظریات نامزد / همسر شما در تضادند.
- با رها کردن رژیم غذایی خود و خوردن «آت‌وآشغال» و غذاهایی که به‌طورمعمول از خوردنشان پرهیز می‌کنید.
زیر پا گذاشتن علایق و فعالیت‌هایتان
بعضی اوقات برای اینکه رابطه‌ای موفق باشد:
- شما علایق شخصی و کارهایی را که می‌کردید ترک می‌کنید. به‌خصوص اگر فکر کنید برای نامزد / همسر شما مهم نیستند یا اینکه با آینده‌ی مشترک شما تعارض دارند.
- شما خود را غرق علایق نامزد / همسرتان و کارهایی که او می‌کند (و شما نیز لذتی از آن‌ها نمی‌برید) می‌کنید تا اینکه خود را به او نزدیک‌تر کنید.
ممکن است این کار را به روش‌های زیر انجام دهید:
- دیگر مانند گذشته مطالعه نکنید، زیرا «او» ترجیح می‌دهد عصرها تلویزیون تماشا کند.
- ورزش‌هایی از قبیل دوچرخه‌سواری، تنیس با وزنه‌برداری را ترک کنید، به این دلیل که «او» به آن‌ها علاقه‌ای نشان نمی‌دهد.
- رفتن به سمینارهای رشد شخصی، کلاس‌ها، جلسه‌های دوازده مرحله‌ای یا جلسات گروه‌درمانی را متوقف کنید، زیرا «او» به آن‌ها بی‌علاقه است. با اینکه این قبیل فعالیت‌ها را تأیید نمی‌کند.
کناره‌گیری از دوستان و خانواده‌تان
به طرق دیگر نیز ممکن است در روابط سازش‌کاری کنید:
- اگر نامزد همسرتان با دوستان و خانواده‌ی شما راحت نباشد، وقت کمتری را با آن‌ها می‌گذرانید.
- برای خوشحال کردن «او» با کسانی وقت می‌گذرانید که معمولاً از بودن با آن‌ها لذت نمی‌برید.
چرا سازش‌‌های عجولانه و زودهنگام مرتکب می‌شویم؟
به دو دلیل در ابتدای روابط مرتکب سازش‌‌های عجولانه و زودهنگام می‌شوید:
- شما به‌منظور ایجاد تفاهم بیشتر «مجبورید» که سازش کنید.
نامزد / همسر شما آن‌قدر با شما متفاوت است که بدون ویرایش قسمت‌هایی از خود، ازدواجتان دوام چندانی نخواهد داشت. ممکن است نامزد / همسرتان حتی از شما این توقع را داشته باشد که به میل او عمل کنید و چنانچه سرباز زنید، شما را مسخره کند یا ترک گوید.
- شما از آن رو سازش می‌کنید که مستأصل «دوست داشته شدن» هستید و می‌ترسید که رابطه‌تان شکست بخورد.
نامزد / همسر شما حتى ممکن است نخواهد «آنچه» هستید و باور دارید را ترک گویید، بلکه ممکن است این خود «شما» باشید که از این واقعیت که آن فرد مناسب شما نباشد، هراس داشته باشید؛ بنابراین سعی می‌کنید وانمود کنید که برای یکدیگر آفریده شده‌اید، پس به رنگ او درمی‌آیید.
تمامی روابط سالم حاوی درجاتی از سازش‌کاری هستند و وقتی که متعهد کسی شدید، دیگر نمی‌توانید مانند دوران مجردی زندگی کنید، اما:
وقتی به‌منظور اجتناب از درگیری و برخورد سازش کنید، مرتکب اشتباه شده‌اید.
راه چاره چیست؟
ارزش‌ها و علایق خود را بشناسید و بعد ازدواج کنید. پیش از هر چیز به خودتان متعهد باشید و سپس به نامزد همسر خود.
منبع
کتاب آیا تو آن گمشده‌ام هستی؟؛ نوشته باربارا دی آنجلیس؛ ترجمه هادی ابراهیمی
