فلوکستین یک داروی ضدافسردگی از گروه مهارکنندههای باز جذب سروتونین (SSRI) است. این دارو اثر شیمیایی بر مغز میگذارد که ممکن است در افراد توسط افسردگی، وحشتزدگی، اضطراب و یا نشانگان وسواس فکری-عملی نامتعادل شده باشد.
فلوکستین برای درمان اختلال افسردگی شدید ، پرخوری عصبی، اختلال وسواس فکری-عملی،اختلال وحشتزدگی، اختلال پیش از قاعدگی استفاده میشود.
در بعضی از موارد فلوکستین همراه با داروی دیگری به نام الانزاپین(زیپرکسا) برای درمان مانیک دپرسیو که توسط اختلال دوقطبی ایجادشده، مورداستفاده قرار میگیرد. از این ترکیب برای درمان علائم افسردگی زمانی که حداقل بعد از۲ مرحله درمان توسط داروهای مختلف ناموفق باشد ، استفاده میشود.
اگر از الانزاپین (زیپرکسا) استفاده کردهاید راهنمای دارویی این دارو را وتمام هشدارها و دستورالعملهایی که برای این دارو ارائهشده را مطالعه کنید.
بعد از قطع مصرف فلوکستین ، باید۱۴ روز قبل از مصرف بازدارنده مونوآمین اکسیداز(MAO) صبر کنید.برای مصرف تیوریدازین و بازدارندههای مونوآمیناکسیداز (MAO) حداقل باید ۵ هفته از قطع مصرف فلوکستین گذشته باشد.
برخی از افراد جوان در اولین مصرف از داروهای ضدافسردگی، افکار خودکشی دارند. نسبت به تغییرات خلق و نشانهها آگاه باشید.
هرگونه علائم جدید و یا بدتر شدن علائم مثل: تغییرات خلقی و رفتاری، اضطراب، حملات وحشتزدگی(پانیک)، خواب سخت و یا احساس تکانشگری، تحریکپذیری، بیتابی، خصومت، تهاجم، بیقراری، بیش فعالی(ذهنی یا فیزیکی)، افسردگی بیشتر، داشتن افکار خودکشی و یا صدمه زدن به خود را به پزشک خود گزارش دهید.
درمورد تمام داروهای ضدافسردگی که مصرف میکنید مخصوصاً سلکسا، سیمبالتا، دسیرل، افکسور، لکساپرو، لاوکس، الپترو، پاکسیل، پکسوا، سیمبیاکس، ویبراید و زولفت، به پزشک خود اطلاع دهید.
بعضی از داروها میتوانند با فلوکستین تداخل داشته باشند که میتواند باعث شرایط جدی شوند که سندرم سروتونین مینامند. مطمئن باشید که پزشک شما درمورد تمام داروهایی که مصرف میکنید آگاه است. از پزشک خود قبل از هر تغییر در نحوهی مصرف یا زمان مصرف این دارو سؤال کنید.
برای اینکه مطمئن شوید این دارو برای شما ایمن است، اگر هریک از موارد زیر رادارید به پزشک خود اطلاع دهید:
- التهاب کبد
- بیماری کلیوی
- دیابت
- کم شدن زاویه دید براثر آبسیاه
- تشنج یا صرع
- اختلال دوقطبی(مانیک-دپرسیو)
- سابقه سومصرف دارو یا افکار خودکشیگرایانه
- وضعیتهایی که در آن توسط تشنج برقی(ECT) درمان میشوید
برخی از افراد جوان در اولین مصرف از داروهای ضدافسردگی، افکار خودکشی دارند. پزشک شما باید بهطور منظم وضعیت شما را در هنگام مصرف فلوکستین بررسی کند. افراد خانواده و سایر افرادی که از شما مراقبت میکنند، باید نسبت به تغییرات علائم در خلق شما، آگاه باشند.
مصرف داروهای ضدافسردگی مهارکنندههای باز جذب سروتونین (SSRI) در دوران بارداری میتواند باعث مشکلات جدی ریوی و یا مشکلات ثانویه در کودک شود. اگرچه ممکن است بعد از توقف مصرف داروهای ضدافسردگی ، بازگشت افسردگی در شما ایجاد شود. اگر باردار شدهاید، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید. در دوران بارداری مصرف این دارو را بدون دستور پزشک شروع یا متوقف نکنید.
فلوکستین را دقیقاً بنابر دستور پزشک مصرف کنید. تمامی دستورات نسخه پزشکی خود را دنبال کنید. پزشک شما ممکن است بنا به شرایط مقدار مصرف داروی شمارا برای نتیجهگیری بهتر تغییر دهد. این دارو را کمتر یا بیشتر از مقدار تجویزشده و یا طولانیتر از زمان توصیهشده مصرف نکنید.
کپسول آهسته رهش فلوکستین را خرد نکنید، باز نکنید و نشکنید. تمام آن را ببلعید(قورت دهید)
محلول (مایع) خوراکی این دارو را قبل از اندازهگیری مقدار مصرف ، تکان دهید. مقدار مایع فلوکستین را باسرنگ، قاشق یا فنجانهای مخصوص اندازهگیری، اندازهگیری کنید. اگر لوازم اندازهگیری مقدار مصرف را ندارید از داروساز خود آن را بخواهید.
برای درمان اختلال پیش از قاعدگی، مقدار مصرف معمولی آن یکبار در روز یا ۱۴ روز قبل از آغاز قاعدگی است.
ممکن است ۴ هفته طول بکشد تا علائم شما بهبود یابد. مصرف این دارو را بنا به دستور پزشک خود ادامه دهید و اگر علائم شما بهبود نیافت به پزشک خود اطلاع دهید.
مصرف فلوکستین را ناگهان قطع نکنید. ممکن است شما علائم ناخوشایند ترک داشتهباشید. از پزشک خود برای قطع ایمن دارو سؤال بپرسید.
در صورت فراموش کردن مصرف فلوکستین ، به مجردی که به یاد آوردید آن را مصرف نمایید؛ اما اگر زمان نوبت بعدی است، نوبت فراموششده را رها کرده و به برنامهی دارویی منظم خویش برگردید. این دارو را برای جبران وعده فراموششده، دو برابر حد مجاز مصرف نکنید.
اگر مصرف هفتگی پروزاک را فراموش کردهاید، به مجردی که به یاد آوردید آن را مصرف نمایید و وعدهی بعدی را ۷ روز بعد مصرف کنید، اگرچه زمان وعدهی بعدی رسیدهاست وعدهی فراموششده را رها کنید و وعدهی بعدی را طبق دستورالعمل مصرف کنید این دارو را برای جبران وعده فراموششده، بیشازحد مجاز مصرف نکنید.
قبل از مصرف داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی(NSAID) برای درد، التهاب مفصل، تب و تورم با پزشک خود صحبت کنید.
این داروهای شامل :آسپرین، ایبوپروفن( ادویل و موترین)، ناپروکسن، سلکوکسیب، دیفلوفناک، ایندومتاسین، ملوکسیکام و… است.
مصرف همزمان داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی(NSAID) با فلوکستین میتواند باعث خونمردگی یا خونریزی آسان شود.
هرگونه علائم جدید و یا بدتر شدن علائم مثل: تغییرات خلقی و رفتاری، اضطراب، حملات وحشتزدگی (پانیک)، خواب سخت و یا احساس تکانشگری، تحریکپذیری، بیتابی، خصومت، تهاجم، بیقراری، بیش فعالی(ذهنی یا فیزیکی)، افسردگی بیشتر، داشتن افکار خودکشی و یا صدمه زدن به خود را به پزشک خود گزارش دهید.
فوراً به پزشک خود اطلاع دهید، اگر دارای موارد زیر هستید:
- تاری دید، دید تونلی، درد یا تورم چشم، دیدن هاله اطراف نور
- مقدار بالای سروتونین در بدن- بیقراری، توهم، تب، ضربان قلب سریع، بازتابهای بسیار فعال، تهوع، استفراغ، اسهال، از دست دادن تعادل، غش
- مقدار کم سدیم در بدن-سردرد، گیجی ، تکلم نامفهوم، ضعف شدید، استفراغ، از دست دادن تعادل، احساس سستی
- واکنش شدید سیستم عصبی-عضلات بسیار خشک، تب بالا، تعریق، گیجی، ضربان قلب سریع یا نامنظم، رعشه، احساس غش کردن
- واکنشهای شدید پوستی- تب، گلودرد، تورم در صورت یا گلو، سوزش چشم، درد پوست، به دنبال آن قرمزی پوست و جوشهای بنفش پخششده در پوست(مخصوصاً در صورت و قسمت بالای بدن) که باعث پوستپوست شدن و ایجاد آبله میشود.
عوارض جانبی رایج فلوکستین شامل:
- مشکلات خواب(بیخوابی)، رویاهای عجیب
- سردرد، گیجی، تغییرات دید
- رعشه یا لرزش، احساس اضطراب یا عصبیبودن
- درد، ضعف، خمیازه، احساس خستگی
- ناراحتی در شکم، از دست دادن اشتها، تهوع، اسهال، استفراغ
- خشکی دهان، تعریق، گرگرفتگی
- تغییرات در وزن و اشتها
- گرفتی بینی، درد سینوسها، گلودرد، علائم آنفولانزا
- قاعدگی غیرعادی
- کاهش میل جنسی، ناتوانی جنسی، ارگاسم سخت
آنچه گفته شد لیست تمام عوارض جانبی که ممکن است اتفاق بیفتد نیست و عوارض دیگری نیز ممکن است اتفاق بیفتد. با پزشک خود درباره توصیههای مربوط به عوارض جانبی صحبت کنید.
مصرف این دارو با دیگر داروهای دیگر باعث خوابآلودگی یا کندشدن تنفس میشود که میتواند باعث عوارض جانبی خطرناک یا مرگ شود. قبل از مصرف فلوکستین با قرصهای خوابآور، مسکنهای درد حاوی مخدر،داروهای تجویزشده برای سرفه، آزادکننده عضلات، یا داروهایی برای اضطراب، افسردگی و تشنج با پزشک خود مشورت کنید.
بسیاری از داروها میتواند با فلوکستین تداخل داشته باشند. تمام تداخلات ممکن در اینجا گفته نشد. در مورد تمام داروهایی که مصرف میکنید، و یا آنها را قطع یا شروع کردهاید، با پزشک خود صحبت کنید.
این داروها شامل:
- دیگر داروهای افسردگی
- داروی گیاهی گل راعی
- تریپتوفان(ال-تریپتوفان)
- رقیقکننده خون( وارفارین، کومادین، جانتوون)
- داروهای مربوط به درمان اضطراب، اختلالات خلقی، اختلالات فکری، اختلالات روانی- مثل آمیتریپتیلین،بوسپیرون، دیسپرامین، لیتیوم، نورتریپتیلین و…
- داروهای مربوط به درمان بیشفعالی یا حمله خواب مثل آدرال، کنسرتا، ریتالین و…
- داروهای سردرد میگرنی- سوماتریپتان، ریزاتریپتان، زولمتریپتن و…
- داروهای مسکن حاوی مخدر مثل ترامادول، فنتالین
آنچه گفته شد لیست تمام داروهایی که ممکن است با فلوکستین تداخل داشته باشد، نیست. داروهای دیگری نیز میتوانند بر فلوکستین اثر بگذارند. این داروها شامل داروهای با نسخه و بدون نسخه، ویتامینها و محصولات گیاهی است. لیست تمام داروهایی که مصرف میکنید را به ارائهدهنده خدماتدرمانی خود بدهید.
