تکامل انسان از اولین جدایی از آخرین اجداد مشترک انسان و شامپانزه ها با تعدادی از تغییرات مورفولوژیکی، توسعه، فیزیولوژیکی و رفتاری مشخص شده است. مهمترین این سازگاری دوبعدی، افزایش اندازه مغز، آنتوگنین طولانی (بارداری و زایمان) و کاهش دیمورفیسم جنسی است. رابطه بین این تغییرات موضوع بحث در حال انجام است. داستان تکامل انسان در شش میلیون سال پیش در آفریقا آغاز شد و این فرایند بسیار طولانی را که اجداد ما به پایان رسید و در نهایت تبدیل به انسان مدرن شد، توصیف می کند. این فرآیند با مطالعه فسیل ها و درک نظریه تئوری تکامل کشف شده است و در حالی که فسیل های جدید در هر دهه نشانگر فصل های جدید هستند، دانشمندان در مورد داستان اصلی به توافق می رسند.
تکامل به معنی تغییراتی است که در طول زمان در یک جمعیت اتفاق می افتد. در این تعریف، “جمعیت” به معنی گروهی از گونه های مشابه است که محل زندگی خاصی را به اشتراک می گذارند. تغییرات تکاملی همیشه در سطح ژنتیکی اتفاق می افتد. به عبارت دیگر، تکامل یک روند است که منجر به تغییراتی می شود که از نسلی به نسل منتقل می شوند یا به ارث برده می شوند. به عنوان مثال، توضیح نمی دهد که چگونه مردم می توانند توده عضلانی خود را با بلند کردن وزن تغییر دهند.
تغییرات ژنتیکی یا انطباقاتی که اتفاق می افتدبه علت جهش و یا ترکیب ژن ها می باشد و در جهت کمک به زنده ماندن ارگانیسم و در نهایت به تولید مثل موفق و ادامه نسل منجر می شود. بعضی از افراد ویژگی هایی را به ارث می برند که آنها را در زندگی و داشتن نوزادان موفق تر می کند. این ویژگی های سودمند اغلب در جمعیت ظاهر می شود (به این دلیل که افراد دارای ویژگی های کمتر سودمند احتمالا بدون تولید مثل می میرند) و در طول زمان این تغییرات در سراسر این جمعیت رایج می شود و در نهایت منجر به گونه های جدید می شود.