پاروکستین یک داروی ضدافسردگی از گروه مهارکننده‌های بازجذب سروتونین (SSRIs) است. این دارو اثر شیمیایی بر مغز می‌گذارد که ممکن است در افراد توسط افسردگی ، اضطراب و دیگر اختلال‌ها نامتعادل شده باشد.
پاروکستین برای درمان اختلال وسواسی-فکری، اختلال اضطراب، اختلال استرس پس از سانحه(PTSD) و اختلال پیش از قاعدگی(PMDD) استفاده می‌شود.
نشان تجاری Brisdelle از پاروکستین، برای درمان گرگرفتگی ناشی از یائسگی استفاده می‌شود. Brisdelle برای درمان دیگر وضعیت‌ها نیست.
پاروکستین همچنین ممکن است برای اهدافی غیر از آنچه در این راهنمای دارویی گفته شد نیز استفاده شود.
برخی از افراد جوان در اولین مصرف از داروهای ضدافسردگی، افکار خودکشی دارند. نسبت به تغییرات در خلق و علائم خود، آگاه بمانید. هرگونه علائم جدید و یا بدتر شدن علائم را به پزشک خود گزارش دهید.
پاروکستین را بدون تجویز پزشک به افراد زیر ۱۸ سال ندهید. این دارو برای مصرف کودکان تصویب نشده است.
برای اینکه مطمئن شوید این دارو برای شما ایمن است، اگر هریک از موارد زیر رادارید به پزشک خود اطلاع دهید:
- بیماری‌های قلبی، فشار خون بالا، سابقه سکته
- بیماری‌های کبد و کلیه
- خونریزی یا اختلال در انعقاد خون
- تشنج یا صرع
- اختلال دوقطبی(مانیک-دپرسیون) و یا سابقه سوء مصرف دارو و یا افکار خودکشی‌گرایانه
- کم شدن زاویه دید بر اثر آب سیاه
- میزان کم سدیم در خون
برخی از افراد جوان در اولین مصرف از داروهای ضدافسردگی، افکار خودکشی دارند. پزشک شما باید به‌طور منظم وضعیت شما را بررسی کند. افراد خانواده و سایر افرادی که از شما مراقبت می‌کنند، باید نسبت به تغییرات علائم در خلق شما، آگاه باشند.
مصرف داروهای ضدافسردگی مهارکننده‌های بازجذب سروتونین (SSRIs) در دوران بارداری می‌تواند باعث مشکلات جدی ریوی و یا مشکلات ثانویه در کودک شود. اگرچه ممکن است بعد از توقف مصرف داروهای ضدافسردگی ، بازگشت افسردگی و دیگر وضعیت‌های درمان شده در شما ایجاد شود. اگر باردار شده‌اید، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید. در دوران بارداری مصرف این دارو را بدون دستور پزشک شروع یا متوقف نکنید.
پاروکستین را دقیقاً بنا بر دستور پزشک مصرف کنید. تمامی دستورات نسخه پزشکی خود را دنبال کنید. پزشک شما ممکن است بنا به شرایط مقدار مصرف داروی شمارا برای نتیجه‌گیری بهتر تغییر دهد. این دارو را کمتر یا بیشتر از مقدار تجویزشده و یا طولانی‌تر از زمان توصیه‌شده مصرف نکنید.
قرص آهسته رهش پاروکستین را خرد نکنید، نجوید و نشکنید. تمام آن را ببلعید(قورت دهید)
محلول (مایع) خوراکی این دارو را قبل از اندازه‌گیری مقدار مصرف ، تکان دهید. مقدار مایع پاروکستین را باسرنگ، قاشق یا فنجان‌های مخصوص اندازه‌گیری، اندازه‌گیری کنید. اگر لوازم اندازه‌گیری مقدار مصرف را ندارید از داروساز خود آن را بخواهید.
ممکن است بهبودی علائم شما ۴ هفته طول بکشد. این دارو را بنابر دستورالعمل پزشک مصرف کنید و اگر علائم شما بهبود نیافت، پزشک خود را فوراً مطلع سازید.
مصرف پاروکستین را ناگهان قطع نکنید. عوارض ناخوشایند ترک ممکن است برای شما اتفاق بیفتد. از پزشک خود درباره قطع ایمن این دارو بپرسید. دستورالعمل پزشک خود را برای کاهش تدریجی مقدار مصرف دنبال کنید.
در صورت فراموش کردن مصرف پاروکستین ، به مجردی که به یاد آوردید آن را مصرف نمایید؛ اما اگر زمان نوبت بعدی است، نوبت فراموش‌شده را رها کرده و به برنامه‌ی دارویی منظم خویش برگردید. این دارو را برای جبران وعده فراموش‌شده، دو برابر حد مجاز مصرف نکنید.
قبل از مصرف داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی(NSAID) برای درد، التهاب مفصل، تب و تورم با پزشک خود صحبت کنید.
این داروهای شامل :آسپرین، ایبوپروفن( ادویل و موترین)، ناپروکسن، سلکوکسیب، دیفلوفناک، ایندومتاسین، ملوکسیکام و… است.
مصرف همزمان داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی(NSAID) با پاروکستین می‌تواند باعث خون مردگی یا خونریزی آسان شود.
هرگونه علائم جدید و یا بدتر شدن علائم مثل: تغییرات خلقی و رفتاری، اضطراب، حملات پانیک (اضطرابی)، خواب سخت و یا احساس تکانشگری، تحریک‌پذیری، بی‌تابی، خصومت، تهاجم، بی‌قراری، بیش فعالی (ذهنی یا فیزیکی)، افسردگی بیشتر، داشتن افکار خودکشی و یا صدمه زدن به خود را به پزشک خود گزارش دهید.
فوراً به پزشک خود اطلاع دهید، اگر دارای موارد زیر هستید:
- پرش افکار، افزایش نیاز به خواب، رفتارهای خطرناک نامتعارف، احساس شادی یا غمگینی بیش‌ازحد، صحبت کردن بیش‌ازحد معمول
- تاری دید، دید تونلی، درد یا تورم چشم، دید هاله اطراف نور
- درد غیرعادی یا حساسیت نسبت به فشار در استخوان، تعریق یا کوفته شدن
- تغییرات در وزن و اشتها
- کبودی سریع، خونریزی غیرعادی(بینی، دهان، واژن، مقعد)، سرفه همراه با خون
- مقدار بالای سروتونین در بدن- بی‌قراری، توهم، تب، ضربان قلب سریع، بازتاب‌های بسیار فعال، تهوع، استفراغ، اسهال، از دست دادن تعادل، غش
- مقدار کم سدیم در بدن-سردرد، گیجی ، تکلم نامفهوم، ضعف شدید، از دست دادن تعادل، احساس سستی
- واکنش شدید سیستم عصبی-عضلات بسیار خشک، تب بالا، تعریق، گیجی، ضربان قلب سریع یا نامنظم، رعشه، غش
- واکنش‌های شدید پوستی- تب، گلودرد، تورم در صورت یا گلو، سوزش چشم، درد پوست، به دنبال آن قرمزی پوست و جوش‌های بنفش پخش‌شده در پوست (مخصوصاً در صورت و قسمت بالای بدن) که باعث پوست پوست شدن و ایجاد آبله می‌شود.
عوارض جانبی رایج پاروکستین شامل:
- تغییرات دید
- ضعف، خواب‌آلودگی، سرگیجه،
- تعریق، اضطراب، لرزش
- از دست دادن اشتها، یبوست
- خشکی دهان، خمیازه
- کاهش میل جنسی، ناتوانی جنسی، ارگاسم سخت
آنچه گفته شد لیست تمام عوارض جانبی که ممکن است اتفاق بیفتد نیست و عوارض دیگری نیز ممکن است اتفاق بیفتد. با پزشک خود درباره توصیه‌های مربوط به عوارض جانبی صحبت کنید.
مصرف این دارو با دیگر داروها باعث خواب‌آلودگی می‌شود که می‌تواند باعث بدتر شدن این عوارض شود. قبل از مصرف پاروکستین با قرص‌های خواب‌آور، مسکن‌های درد حاوی مخدر، آزادکننده عضلات، یا داروهایی برای اضطراب، افسردگی و تشنج با پزشک خود مشورت کنید.
در مورد تمام داروهایی که مصرف می‌کنید، و یا در حین درمان توسط پاروکستین مصرف آنها را قطع یا شروع کرده‌اید، با پزشک خود صحبت کنید.
این داروها شامل:
- اتوموکستین، سایمتیدین، متوپرولول، پروسیکلیدین، گیاه دارویی گل راعی، تاموکسیفن
- تریپتوفان( ال-تریپتوفان)
- رقیق کننده خون( وارفارین، کومادین، جانتوون)
- داروهای مربوط به ریتم قلب
- داروهای مربوط به ایدز و HIV
- مسکن‌های حاوی مخدر- فنتانیل، ترامادول
- داروهای مربوط به درمان اختلالات خلقی، اختلالات فکری، اختلالات روانی- مثل لیتیوم، دیگر داروهای ضدافسردگی یا ضدروانپریشی
- داروهای سردرد میگرنی- سوماتریپتان، ریزاتریپتان، زولمتریپتن و…
- داروهای تشنج- کاربامازوپین، فنی‌توئین
آنچه گفته شد لیست تمام داروهایی که ممکن است با پاروکستین تداخل داشته باشد، نیست. داروهای دیگری نیز می‌توانند بر پاروکستین اثر بگذارند. این داروها شامل داروهای بانسخه و بدون نسخه، ویتامین‌ها و محصولات گیاهی است. تمام تداخلات ممکن در این راهنمای دارویی گفته نشده است.
