انورکسیا نروزا یا کم خوری عصبی
یک اختلال روان‌شناختی در غذا خوردن است که دران بیمار از خوردن غذا به میزان کافی و باوجود گرسنگی امتناع می‌ورزد. این روند که معمولاً با آغاز و زیاده‌روی در یک رژیم غذایی آغاز می‌شود به دلیل کاهش شدید وزن می‌تواند منجر به مخاطرات مرگباری گردد. کسانی که از این اختلال رنج می‌برند، به‌طورمعمول وزنی بسیار کم نسبت به قد و نوع بدنشان دارند. این اختلال مبتنی بر استعداد ژنتیکی، صفات شخصیتی و عوامل محیطی است.
آن ها اغلب یک تصویر تحریف‌شده از بدنشان دارند. مردان وزنان هرساله می‌توانند بی‌اشتهایی را تجربه کنند، اما در زنان جوان شایع‌تر است و معمولاً در میان نوجوانان شروع می‌شود. افراد ممکن است غذا و وزن را به‌عنوان وسیله‌ای در شرایطی از زندگی که از کنترل انها خارج است، یا به‌عنوان یک‌راهی برای بیان احساسات پیچیده از آن استفاده کنند.
در این اختلال مانند سایر اختلالات تغذیه‌ای از درمان همه‌جانبه استفاده می‌شود. به‌طورکلی اهداف درمان عبارت است از نگه‌داشتن وزن فرد در محدوده سالم و هنجار،درمان روانی و اصلاح الگوهای فکری است.انورکسیا ضربه‌های بزرگی اعم از روحی و جسمی به فرد وارد می‌کند.
کسانی که مبتلابه انورکسیا هستند،معمولاً افرادی بسیار لاغر هستند اما بااین‌وجود خودشان تصور می‌کنند که اضافه‌وزن دارند این تصویر از انها ناشی می‌شود کهان تا ترس و واهمه شدیدی نسبت به چاق شدن دارند. انورکسیا قابل‌درمان است اما مانند هر اختلال روحی دیگری ممکن است درمان ان به زمان نیاز داشته باشد و فرد مبتلابه حمایت زیاد اطرافیان نیاز دارد.
