اختلال اسکیزوافکتیو شامل ویژگی های اختلالات خلقی واسکیزوفرنی می باشد. در صورت وجود یکی از این 6 حالت تشخیص این اختلال گذاشته می شود. بیماران اسکیزوفرنی که علائم خلقی دارند، بیماران دچار اختلال خلقی که علائم اسکیزوفرنی دارند، بیمارانی که همزمان به اختلال خلقی و اسکیزوفرنی مبتلا هستند، بیمارانی که روان پریشی سوم و غیر مرتبط با اختلال خلقی و اسکیزوفرنی دارند، بیمارانی که اختلال آن ها بین اسکیزوفرنی و اختلال خلقی قرار دارد و در آخر بیمارانی که تلفیق این حالت ها را دارند.
معمولا این اختلال در طول دوره بیماری روان پریشی وجود دارد. هذیان و توهمات در این اختلال حداقل به مدت 2 هفته در غیاب دوره ی خلقی اساسی وجود دارد. دوره خلقی اساسی در بخش عمده ای در طول این بیماری وجود دارد.
علت این اختلال مشخص نیست اما احتمال دارد که نوعی اسکیزوفرنی باشد. این اختلال ممکن است.
شیوع این اختلال کمتر از یک درصد است. اغلب زمانی که بالینگر تشخیص دقیقی در ذهن ندارد این اختلال را به عنوان تشخیص اولیه در نظر می گیرد. این اختلال در زنان بیشتر از مردان است، احتمالا به علت شیوع بیشتر افسردگی در زنان می باشد.
به طور معمول شروع این اختلال در اوایل بزرگسالی می باشد. افراد دارای اختلال روان پریشی دیگر، هنگامی که دوره خلقی آشکارتری را پشت سر می گذارند، تشخیص اختلال اسکیزوافکتیو را می گیرند. نشانه های روان پریشی به تنهایی به مدت 2 ماه اول، نشانه های افسردگی و روان پریشی در 3 ماه بعدی و نشانه های روان پریشی در ماه آخر وجود دارد. پیش آگهی این اختلال از اختلال اسکیزوفرنی بهتر و از اختلال خلقی بدتر می باشد.
- اختلالات مصرف مواد
- اختلالات اضطرابی
- بیماری های جسمانی
- داروهای تثبیت کننده خلق
- دارو های ضد روان پریشی
- دارو های ضد افسردگی
- درمان با الکتروشوک
- خانواده درمانی
- توان بخشی شناختی
- آموزش مهارت های اجتماعی
به زودی
به زودی
به زودی
آقای موسوی 32 سال دارد. از سن 13 سالگی از هندوستان به ایالات متحده آمریکا مهاجرت کرده است. او مجرد و بیکار است. برادر او به علت شکایت های مردم از صحبت های مذهبی موسوی و ایجاد مزاحمت برای آن ها او را به فوریت های بیمارستان می برد. موسوی مدام به روان پزشک می گفت که من ویشنو هستم. من کریشنا هستم. او با برادر و همسر برادرش در یک خانه به مدت 7 ماه زندگی می کرد. از 4 هفته پیش رفتار او به شدت آزار دهنده شده بود. در هر ساعتی از شب برادرش را از خواب بیدار می کرد تا درباره مسائل مذهبی با او صحبت کند.
او نظافت شخصی خود را رعایت نمی کرد. اولین دوره اختلال هیجانی او 5 سال پیش شروع شد. سوابق پزشکی او در دسترس نمی باشد ولی به گزارش برادرش، دروه ی قبلی هم شبیه همین دروه ی فعلی بوده است. دوبار دیگر هم این دوره ها رخ داده بود و چند ماه در بیمارستان بستری شده بود. او از 5 سال پیش صداهای عجیبی می شنید که او را ناراحت می کرد. این صدا ها مختلف هستند و درباره رفتار های او اظهار نظر و بحث می کردند. این صداها یا محتوی توهین آمیز یا بی خطر بودند. به نظر روان پزشکی که او را سرپایی درمان کرده و برادرش در طول بیماری شخصی آرام و گوشه گیر بوده و از نظر همسایه ها او دوست داشتنی به نظر می آمد، چون به آن ها کمک می کرد. در طول این زمان ها خلق او جندان برجسته نسیت.
او می گوید به دلیل شنیدن صداهایی نمی تواند تمر کز خود را روی کاری بدست آورد. گاهی کتاب می خواند و تلویزیون می بیند، اما احساس می کند که صداها از تلویزیون بیون می آید و به او اشاره می کنند و او ناراحت می شود. در 6 هفته ی گذشته صدا های زیادی به او می گفتند که او مسیح، عیسی، موسی و کریشنا است و باید دوره ی جدید دینی را آغاز کند. او احساس می کرد توان زیادی برای انجام این کار دارد. خواب او کم شده بود. برادرش می گفت به اندازه ای با افکارش مشغول است که فعالیت های روزمره اش مختل شده است. هنگام مصاحبه او شاد به نظر می رسید و خیلی سریع صحبت می کرد. بیقرار در راهرو قدم می زد و وقتی پزشکی را می دید در فاصله ای نزدیک و با اشتیاق درباره بینش های مذهبی خود با آن ها صحبت می کرد.
در بین صحبت های مذهبی خود ناگهان از ظاهر دکتر تعریف می کرد. وقتی رفتار هایش را محدود می کنند او عصبانی می شود. او احساس می کند بیمارستان جایی است که از او برای انتشار مسائل مذهبی اش جلوگیری می کند. گاهی از صدا ها خوشش می آید و گاهی به آن ها می گوید صداهای لعنتی. او احساس می کند بینش های مذهبی و انرژی زیاد را خدا به او بخشیده است.
