در ویدئوی اختلال شخصیت خودشیفته، دکتر نازی اکبری درباره ی این اختلال، نشانه ها، مدت زمان و ویژگی های آن صحبت می کند. افراد با این اختلال، احساس خود بزرگ بینی زیادی دارند.

افراد با اختلال خودشیفته،دارای احساس مهم بودن به صورت افراطی، فقدان همدلی و احساس خود بزرگ بینی و منحصر به فرد بودن (بی تایی- بی همتایی- خاص بودن)هستند؛ اما پشت پرده ظواهر، عزت نفس این افراد شکننده است و آنها در مقابل کوچک ترین انتقادها آسیب پذیرند.

نرخ شیوع این اختلال 1 تا 6% مردم عادی جامعه است. افراد مبتلا به این اختلال ممکن است به دور از هر گونه واقع گرایی، احساس قادر مطلق- عظمت و زیبایی و باهوش بودن را به فرزندان خود هم القا کنند و به این ترتیب فرزندان چنین والدینی ممکن است بیشتر از حد معمول در خطر ابتلا به این بیماری قرار گیرند.

فرد تقریبا در همه­ی جوانب زندگی خود احساس خود بزرگ بینی دارد (در خیال یا رفتار) نیاز به تعریف و تمجید دیگران دارد. این فرد نیاز به تعریف و تمجید دیگران دارد، با دیگران احساس همدلی ندارد و این وضعیت از اواخر نوجوانی و قبل از اوایل بزرگسالی شروع شده است.

این افراد اکثرا با علائم افسردگی به پزشک مراجعه می کنند.

۵ مورد (یا بیش از ۵ مورد) از موارد زیر آن را نشان می‌دهند:

۱- خود بزرگ‌بینی دارد و احساس می‌کند فردی بسیار مهم است. برای نمونه: پیروزی‌ها و توانمندی‌های خود را بزرگ جلوه می‌دهد و بدون آن‌که پیروزمندی‌های بزرگی داشته باشد؛ انتظار دارد که دیگران او را فردی بسیار خوب و مهم بدانند.

۲- همیشه درباره ی پیروزمندی، توانمندی، زیبایی، هوش یا عشق ایده‌آلش خیال‌بافی می‌کند.

۳- بر این باور است که فردی بسیار خاص و بی‌همتاست. تنها کسانی که خودشان افرادی خاص یا باکلاس هستند می‌توانند درکش کنند. دوست دارد با این افراد رفت و آمد داشته باشد و از دیگران دوری می‌کند.

۴- به تحسین و تمجید دیگران بسیار نیازمند است.

۵- همیشه خودخواه است و حق را به خودش می‌دهد. گمان می‌کند که می‌تواند هر کاری خواست انجام دهد. بدون هیچ دلیل و منطقی انتظار دارد دیگران در حقش لطف بزرگی کنند یا رفتاری متفاوت از دیگران با او داشته باشند. همیشه خواسته‌های او را برآورده کنند.

۶- از دیگران سو استفاده می‌کند تا به اهداف خودش برسد.

۷- همدلی ندارد. احساسات و نیازهای دیگران را به رسمیت نمی‌شناسد.

۸- همیشه به دیگران حسادت می‌کند یا گمان می‌کند که دیگران به او حسادت می‌کنند.

۹- مغرور است رفتارهای متکبرانه دارد و از بالا به دیگران نگاه می‌کند.

افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته به شدت احساس مهم بودن می­کنند. خودشان را خیلی خاص می­دانند و انتظار دارند که دیگران با آنها رفتاری خاص داشته باشند. آنها فکر می­کنند هر کاری را که بخواهند می توانند لنجام دهند و احساس حق به جانب بودن و استحقاق داشتن آنها به چشم می­آید. آنها انتقاد پذیر نیستند و با انتقاداتی که به آنها می شود خوب کنار نمی­آیند و اگر کسی از آنها ایراد بگیرد به شدت خشمگین می شوند و یا ممکن است نسبت به انتقاد کاملا بی تفاوت به نظر برسند. افراد مبتلا به این اختلال می خواهند همه کارها همانطور که آنها می خواهند پیش برود و بسیاری از اوقات می خواهند به ثروت و شهرت دست یابند روابط بین فردی آنها پر تنش است و به علت عدم رعایت قوانین متعارف حاکم بر رفتار انسان، ممکن است که دیگران را به شدت عصبانی کنند.

بهره کشی از دوستان و سایر افراد در روابط بین فردی موضوعی رایج است. آنها نمی توانند همدلی نشان دهند و اگر هم به دروغ دلسوزی کنند صرفا برای رسیدن به اهداف خودخواهانه خودشان است. به علت عزت نفس شکننده­ای که دارند در مقابل افسردگی آسیب پذیر هستند. مشکلات بین فردی، مشکلات شغلی، طرد و تحویل گرفته نشدن و از دست دادن ها (مثلا سرمایه، شغل، دوستان) جزء استرس هایی هستند که در اثر رفتار خود افراد خودشیفته به وجود می­آیند و همه ی اینها استرس هایی هستند که افراد خودشیفته کمتر از همه قادر به کنار آمدن با آنها هستند.