اختلال لجبازی و نافرمانی به صورت الگوی خلق خشمگین/تحریک پذیر، رفتار جنجالی/نافرمانی یا کینه جویی در افراد مبتلا وجود دارد. این الگو به مدت حداقل 6 ماه با حداقل 4 نشانه از هر طبقه ادامه دارد که در تعامل با حداقل یک نغر که همشیر نیست بروز می کند. طبقات شامل خلق خشمگین/تحریک پذیر که خود عبارت است از اغلب از کوره در رفتن، اغلب زودرنج و به راحتی آزرده شدن و اغلب خشمکین و دلخور بودن. طبقه ی رفتار جر و بحث/نافرمانی شامل اغلب با صاحبان قدرت یا در مورد کودکان و نوجوانان با بزرگسالان جر و بحث کردن،اغلب سرپیچی یا امتناع کردن به طور جدی از پیروی کردن دستورات صاحبان قدرت، اغلب آزرده کردن دیگران به عمدی و اغلب دیگران را برای اشتباهات یا بد رفتاری خود سرزنش می کند.
طبقه ی بعدی کینه جویی می باشد که حداقل در 6 ماه گذشته 2 بار کینه توز بوده است. در کودکان زیر 5 سال این رفتار باید در بیشتر روزها حداقل 6 ماه ادامه داشته باشد و در کودکان 5 ساله یا بزرگتر این رفتار باید حداقل یک بار در هفته برای 6 ماه ادامه داشته باشد. این اختلال در موقعیت های اجتماعی نزدیک فرد را تحت تاثیر قرار می دهد و یا عملکرد او را در زمینه های مهم زندگی تحت تاثیر قرار می دهد. شدت این اختلال از خفیف ( نشانه ها محدود به یک موقعیت)، متوسط ( نشانه ها حداقل در 2 موقعیت) تا شدید (برخی نشانه ها در 3 موقعیت یا بیشتر) می باشد.
افراد مبتلا خودشان را عصبانی، لجباز یا نافرمان نمی دانند و رفتار خود را در واکنش به شرایط نامعقول توجیه می کنند. متمایز کردن کودکانی که در شرایط خیلی نامساعد زندگی کرده اند لازمه ی توجه بالینی برای آن هاست. این اختلال در کودکان و نوجوانانی شایع است که مراقبت کننده های مختلف و یا سبک فرزند پروری والدین آن ها خشن، بی ثبات یا مسامحه کار هستند می باشد.
مشکلاتی در تنظیم هیجانی سبک فرزند پروری خشن، بی ثبات و مسامحه کار، نابهنجاری در قشرپیش پیشانی و بادامه از عوامل دخیل در این اختلال می باشد.
شیوع این اختلال بین 1 تا 11 درصد می باشد و میانگین آن 3/3 درصد است. این میزان با توجه به سن و جنسیت متفاوت است. این اختلال قبل از بلوغ در پسرها کمی بیشتر از دخترها شایع است.
اولین نشانه های این اختلال اغلب در طول سال های پیش دبستانی و به ندرت بعد از اوایل نوجوانی آشکار می شود. این اختلال معمولا قبل از ایجاد اختلال سلوک وجود دارد بخصوص در کسانی که اختلال سلوک با شروع در کودکی داشته اند. اندکی از کودکان مبتلا نیز به اختلال سلوک مبتلا نخواهند شد. نشانه های نافرمانی، جر و بحث کردن و کینه جویی با اختلال سلوک و نشانه های خلق عصبانی-تحریک پذیر با اختلالات هیجانی در ارتباط است. تظاهر این اختلال در طول دوره ی رشد باثبات است. کودکان مبتلا در بزرگسالی بیشتر در معرض رفتار ضد اجتماعی، مشکلات کنترل تکانه، سوءمصرف مواد، اضطراب و افسردگی قرار دارند.
- اختلال افسردگی اساسی
- اختلالات اضطرابی
- اختلال سوءمصرف مواد
- اختلال کمبود توجه/بیش فعالی
- آموزش مهارت های اجتماعی
- آموزش شناختی حل مسئله
- درمان خانوادگی و فردی
- درمان تعامل والد-کودک
- آموزش والدین
به زودی
به زودی
