دزدی بیمارگون به صورت ناتوانی در برابر تکانه های دزدیدن اشیایی که برای مصارف شخصی یا به خاطر ارزش مالی آن ها نیست و قابل بازگشت است. بلافاصله قبل از انجام آن احساس تنش زیاد و هنگام دزدی احساس لذت، خشنودی و یا تسکین وجود دارد. این عمل برای ابراز خشم یا انتقام و واکنش به هذیان انجام نمی شود. اشیا برای افراد ارزش کمی دارد و با این واقعیت که می توانند از عهده ی پرداخت آن ها برآیند دزدیده می شوند و اغلب آن ها را دور می ریزنند. در برخی مواقع اشیا را ذخیره یا به طور پنهانی بر می گردانند. در صورتی که احتمال دستگیری فوری وجود داشته باشد از انجام آن اجتناب می کنند. یرای دزدی از قبل آماده نمی شوندو احتمال دستگیری را کاملال در نظر نمی گیرند. دزدی را بدون کمک یا همکاری دیگران انجام می دهند.
دلیل دزدی بیمارگون شناخته شده نیست. چندین نظریه نشان می دهد که تغییراتی در مغز ممکن است ریشه آن باشد. برای شناخت بیشتر این علل احتمالی، تحقیقات بیشتری لازم است، اما به چند عامل اشاره شده است. کژکاری های نوروترانسمیتری به نام سروتونین که به تنظیم حالات و احساسات کمک می کند. سطوح پایین سروتونین در افراد مبتلا منجر به رفتارهای تکانشی می شود. اختلالات اعتیاد آور سرقت ممکن است موجب آزاد شدن دوپامین (یکی دیگر از انتقال دهنده های عصبی) شود. دوپامین مسول احساسات لذت و پاداش است، و برخی از مردم میل به تجربه ی دوباره ی احساس پاداش را دارند که باعث می شود آن رفتار را تکرار کنند. درخواست ها توسط سیستم اپیویید مغز تنظیم می شود. عدم تعادل در این سیستم می تواند مقاومت در برابر خواسته ها را دشوار کند.
شیوع آن در افرادی که به خاطر دزدی از فروشگاه دستگیر شده اند، 4 تا 24 درصد برآورد شده است. شیوع آن در کل جمعیت نادر است که به 0/3 تا 0/6 درصد می رسد و در زنان بیشتر می باشد.
سن شروع دزدی بیمارگون متفاوت می باشد اما اغلب در نوجوانی آشکار می شود. با این حال ممکن است در کودکی، نوجوانی، بزرگسالی و در موارد نادر در اواخر بزرگسالی شروع شود. سه روند برای این اختلال وجود دارد که به صورت گاه وبی گاه همراه با دوره های کوتاه و بهبودی بلند مدت، دوره ای همراه با دوره های ممتد دزدی و دوره های بهبودی و مزمن با درجاتی از نوسان می باشد. ممکن است با وجود محکومیت های زیاد به علت دزدی از فروشگاه این اختلال چند سال ادامه یابد.
- اختلالات افسردگی
- اختلالات دوقطبی
- اختلالات اضطرابی
- اختلالات خوردن
- اختلالات شخصیت
- اختلالات مصرف مواد
- اختلالات اخلالگر دیگر
- حساسیت زدایی پنهان
- حساسیت زدایی منظم
- اجتناب از عود
- بیزاری درمانی
- دارو درمانی
به زودی
به زودی
به زودی
خانم 60 ساله ای که تحصیلات ابتدایی داشت و مشاغل متنوعی را تجربه کرده بود، دزدی از فروشگاه ها را از سن 30 سالگی شروع کرده بود. او چندین بار به علت سرقت دستگیر شده بود.یکی از تشخیص ها در مورد او افسردگی بود. گزارش های از سرقت خود را در دوره های بدون افسردگی داده بود. عدم توانایی مقاومت در برابر تمایل شدید او به سرقت و احساس لذتی که بعد از آن به او دست می داد از نشانه های این اختلال بود. چیزهایی که او سرقت می کرد مفید و قابل استفاده نبود. او اظهار داشت که این اعمال در دوره ی افسردگی موجب بالا رفتن خلقش می شود. او بعدا احساس گناه می کرد و چیزهایی را که دزدیده بود به دیگران می داد یا دور می انداخت و با این کار احساس گناهش از بین می رفت. در طول دوره های افسردگی خلق او پایین بود ولی تمایل به سرقت را در خود احساس می کرد، با این حال در خارج از این دوره ها با انجام این اعمال احساس می کرد که خلقش خیلی بهتر شده است.
