همانطور که کودکان مهارت های زبان را یاد می گیرند، در طی این فرایند ممکن است مشکلاتی در درست بیان کرن کلمات داشته باشند که این امر طبیعی می باشد و بخشی از فرآیند یادگیری است. مهارت های گفتاری در طول زمان پیشرفت می کند. آن ها در هر سنی کامات خاصی را یاد می گیرند و قادرند آن ها را تلفظ کنند و اکثر کودکان در سن 8 سالگی می توانند تمام کمات را به درستی بیان کنند. اما برخی از کودکان در بیام کلماتی که در آن سن از آن ها انتظار می رود دچار مشکل هستند. این مساله موجب می شود که آنچه را که کودکان می خواهند بیان کنند را متوجه نشویم. برخی از بزرگسالان نیز به این اختلال دچار هستند که ممکن است در دوران کودکی آغاز شده باشد یا پس از سکته مغزی بوجود آمده باشد. کنش پریشی کلامی نام دیگر این اختلال می باشد.
این اختلال شامل اختلال تولیدصدای گفتار و اختلال واج شناختی می باشد. تولید صدای گفتار همان طرز بیان واضح واج ها می باشد که از ترکیب آن ها کلمات گفتاری بوجود می آید. دانش واج شناختی و توانایی هماهنگ کردن حرکات اندام های تولید گفتار مانند آرواره، زبان و لب ها به همراه تنفس و تولید صدا در این فرایند لازم می باشد. نشانه های اختلال واج شناختی ممکن است شامل این موارد باشد: تلفظ فقط یک هجا از کلمه، ساده سازی یک کلمه با تکرار دو هجا، تلفظ نکردن حروف بی صدا در کلمه و تغییر برخی از حروف بی صدا در کلمه.
کودکان مبتلا در دانش واج شناختی یا هماهنگ کردن حرکات اندام های گفتار مشکل دارند که بیان کلمات نسبت به سن و مرحله ی رشدی آن ها پایین تر از حد انتظار می باشد. زمانی که این مشکلات در اثر اختلال جسمانی، ساختاری، عصبی یا شنوایی باشد این اختلال مطرح نمی شود. گفتار نرمال در کودکان 4 ساله باید قابل فهم باشد و در 2 سالگی 50 درصد حرف هایشان قابل فهم است. این اختلال در مسائل اجتماعی، پیشرفت تحصیلی یا عملکرد شغلی مشکل بوجود می آورد. نشانه ها در اوایل دوره ی رشد آشکار می شوند.
- آسیب مغز
- ناتوانی فکری و رشدی
- مشکلات شنوایی، مانند سابقه عفونت گوش
- ناهنجاریهای فیزیکی که بر روی گفتار تاثیر می گذارند، از جمله شکاف کام
- اختلالاتی که بر روی اعصاب درگیر در گفتار تأثیر می گذارد
5 درصد از کودکان ایالات متحده آمریکا در سن 3 تا 17 سالگی دارای اختلال صدای گفتار هستند. پسران بیشتر از دختران دارای این اختلال (9.6 درصد در مقایسه با 5.7 درصد) می باشند. شیوع این اختلال در میان کودکان 3-6 سال (11.0 درصد)، در مقایسه با کودکان 7-10 ساله (9.3 درصد) و کودکان 11-17 سال (4.9 درصد) بیشتر است.
پیشرفت مهارت های تولید گفتار در کودکان 3 ساله باید واضح باشد اما کودکان مبتلا در این سن از فرایند های ساده کردن واج ها به صورت ناپخته استفاده می کنند. در سن 7 سالگی اغلب صداها به روشنی تولید و تلفظ می شوند و برخی صداها در 8 سالگی آموخته می شوند که بد بیان کردن آن ها تا 8 سالگی طبیعی می باشد. نوک زبانی نیز شایع است که در نتیجه الگوهای جلو و عقبی مسیر جریان هوا می باشد و ممکن است یا الگوی نابهنجار بلعیدن فرو بردن با زبان در ارتباط باشد. از آنجایی که این اختلال به درمان خوب پاسخ می دهد و با گذشت زمان بهبود می یابد می توان گفت که این اختلال دایمی نیست. در صورت وجود اختلال زبان ، اختلال گفتار پیش آگهی ضعیف تری خواهد داشت و احتمال اینکه با اختلالات یادگیری خاص در ارتباط باشد وجود دارد.
- اختلال زبان
- اختلالت یادگیری خاص
- سندروم دان
- اختلال طیف اوتیسم
- اختلال هماهنگی مربوط به رشد
- ناتوانی عقلانی رشدی
آسیب شناسان گفتار زبان با کودکان کار می کنند تا به آنها کمک کند:
- صدا را درست بسازند و اشتباهات خود را تشخیص و اصلاح کنند.
- یاد بگیرند چگونه صداهای اشتباه را درست کنند.
- تمرین صدا ها و کلمات
- با ساختن جملات طولانی تمرین کنند.
- در صورت نیاز گفتار درمانگر کودک شما را به متخصص گوش، حلق و بینی یا دکتر دهان و دندان ارجاع خواهد داد.
به زودی
به زودی
به زودی
به زودی
