اختلال نشانه جسمانی (Somatic Symptom Disorder)

اختلال نشانه جسمانی در افراد مبتلا به صورت یک یا تعدادی بیشتر نشانه ی جسمانی که ناراحت کننده هستند یا در زندگی روزمره اختلال قابل توجهی بوجود می آورد مشخص می شود. نشانه ها ممکن است مشخص یا نسبتا نامشخص باشد و گاهی بیانگر احساسات یا ناراحتی جسمانی عادی هستند که عموما به بیماری جدی ربط ندارد اما رنج کشیدن فرد واقعی می باشد. حداقل یکی از این موارد به علت نگرانی در مورد سلامتی یا افکار، احساسات یا رفتارهایی مرتبط با نشانه ی جسمانی در فرد مبتلا آشکار می شود، که شامل افکار بی تناسب و مداوم درباره ی جدی بودن نشانه های خویش، اضطراب زیاد و مداوم درباره ی سلامتی یا نشانه ها و وقت و انرژی بیش از حدی که صرف نگرانی درباره ی سلامتی یا نشانه ها می کند. حالت بیماری بیش از 6 ماه وجود دارد هر چند ممکن است نشانه های جسمانی همیشه وجود نداشته باشد.

در برخی افراد مبتلا ممکن است این اختلال عمدتا با درد چشمگیر همراه باشد. در تشخیص همزمان بیماری جسمانی و اختلال نشانه جسمانی تناقضی وجود ندارد و اغلب با هم اتفاق می افتند. برخی از افراد مبتلا با وجود شواهد مغایر، باز هم از جدی بودن پزشکی نشانه های خود می ترسند. نگرانی ها در مورد سلامتی ممکن است جزوی از هویت فرد شود و بر روابط میان فردی او تاثیر گذارد. برخی از ویژگی های این اختلال تمرکز توجه بر نشانه های جسمانی، نسبت دادن احساسات طبیعی بدن به بیماری جسمانی با تعبیر های فاجعه آمیز، نگرانی درباره ی بیماری و ترس از اینکه هر گونه فعالیت جسمانی ممکن است به بدن آسیب برساند. ویژگی های رفتاری در این اختلال وارسی مکرر بدن برای پیدا کردن نابهنجاری، جستجوی مکرر برای کمک پزشکی جهت نشانه های جسمانی می باشد که این دسته از ویژگی ها در این اختلال برجسته تر و مداوم است. به علت ارتباط این اختلال با اختلال افسردگی امکان خودکشی در افراد مبتلا بالا  باشد.

اختلال سلوک (Conduct Disorder)
بخوانید

از جمله عوامل خطر در سبب شناسی این اختلال می توان به صفت روان رنجوری اشاره کرد. اضطراب و افسردگی همزمان در این اختلال نشانه ها را تشدید می کند. تحصیلات و جایگاه اجتماع- اقتصادی پایین و تجربه ی رویداد های اخیر استرس زا از عوامل محیطی موثر در این اختلال می باشد. نشانه های جسمانی مداوم با ویژگی های جنسیتی از جمله جنسیت مونث، سن بالا و بیکاری در ارتباط است. بهره کشی جنسی یا ناملایمات کودکی نیز با این اختلال در ارتباط است.

میزان شیوع این اختلال مشخص نمی باشد. انتظار می رود که شیوع این اختلال بالاتر از اختلال جسمانی کردن (کمتر از 1 درصد) در DSM 4 و پایین تر از شیوع اختلال جسمانی شکل نامتمایز (19 درصد) باشد. شیوع این اختلا در جمعیت بزرگسال بین 5 تا 7 درصد می باشد. این اختلال بیشتر در زنان گزارش شده است.

این اختلال در افراد مسن به علت همزمان بودن آن با اختلال افسردگی منجر به اشکار شدن نشانه های جسمانی متعددی می شود. به طور کلی تشخیص این اختلال در افراد مسن به دلیل بیماری های جسمانی عمومی و مصرف دارو های بشتر نسبت به جوانان دشوارتر است. دل درد، سردرد، تهوع و خستگی جزو شایع ترین نشانه ها در کودکان می باشد. با وجود شکایت های جسمانی در کودکان، تا قبل از نوجوانی به خودی خود به ندرت در مورد بیماری نگرانی دارند. پاسخ والدین به نشانه ها میزان ناراحتی کودکان را تعیین می کند.

اختلال تبدیلی یا اختلال نشانه ی کارکرد عصبی (Conversion Disorder)
بخوانید
  • اختلالات اضطرابی
  • اختلالات افسردگی
  • اختلالات جسمانی
  • رفتار درمانی
  • شناخت درمانی
  • هیپنوتیزم
  • روان درمانی بینش گرا
  • دارو درمانی

به زودی

به زودی

به زودی

آقای کریمی تکنسین 36 ساله و متاهل،  به درمانگاه مراجعه کرد و از خستگی زیاد شکایت داشت. همچنین دچار بی خوابی بود و به علت ضعف زیاد و سردرد های تنشی توانایی کار کردن او کاهش یافته بود. این نشانه ها 12 سال پیش بدون هیچ علتی پدیدار شدند. پس از هرگونه تلاش ذهنی یا بدنی به آسانی خسته می شد. شب ها چند بار از خواب بیدار می شد. احساس می کرد طی روز روانی کافی ندارد و  و نمی توانست بیش از نیم ساعت بدون احساس خستگی به خواندن یا تماشای تلویزیون بپردازد. با وجود انجام وظایف شغلی خود اما مشکل تمرکز و حافظه ی ضعیف داشت. در 12 سال اخیر شدت این حالت ها نوسان داشته است. وقتی حواقعا حالش بد باشد، احساس پریشانی، تحریک پذیری و عصبی بودن دارد.

او از افسردگی شکایتی ندارد اما وقتی از خلق افسرده از او سوال شد گفت گاهی احساس افسردگی می کند و قادر نیست از چیزی لذت ببرد اما این حالت را به مشکل تمرکز فکر و خستگی بدنی خود نسبت می دهد. احساس گناه، کندی تفکر، اختلال اشتها و کندی روانی-حرکتی را در حالت افسردگی تجربه می کند. دوره های افسردگی هیچ گاه بیش از 2 هفته طول نکشیده و در یک سال تقریبا 5 تا 6 بار اتفاق می افتد. او چند بار خود را با داروهای گیاهی چینی و غربی تا حدودی درمان کرده است و یک بار توسط روان پزشک داروی ضد افسردگی به او تجویز شده بود. اما هیچ کدام اثری نداشت. او در نوجوانی درون گرا بوده و نمره هایش از میانگین بالاتر بوده است. پس از فارغ تحصیلی به عنوان تکنسین در یک کارخانه مشغول به کار می شود. در جریان مصاحبه خسته به نظر می رسید و شواهدی دال بر وجود افسردگی یا اضطراب  بارز وجود نداشت. یافته های معاینات جسمانی و آزمایشگاهی در دامنه ی بهنجار قرار داشت.

اختلال شخصیت اسکیزوتایپال (Schizotypal personality disorder)
بخوانید

گردآوری شده توسط گروه آموزشی فکر بنیان

استفاده از مطالب فکر بنیان صرفاً با ذکر منبع (WWW.FEKRBONYAN.COM) بلامانع است.

Telegram
Instagram
YouTube

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Fill out this field
Fill out this field
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.