اختلال نعوظی مرد، کژکاری نعوظی (به انگلیسی: Erectile Dysfunction) و یا ناتوانی نیز نامیده میشود. مردی که در تمام طول عمرش به اختلال نعوظی مبتلا بوده، هرگز نعوظ کافی برای دخول در مهبل نداشته است.
در اختلال نعوظی اکتسابی مرد در طول زندگی جنسی خود زمانی دخول موفق داشته است ولی بعداً دچار ناتوانی شده است.
در اختلال نعوظی موقعیتی مرد در شرایط خاصی قادر به مقاربت است و در موارد دیگر ناتوان است،
برای مثال ممکن است مردی در رابطهاش با فواحش کاملاً موفق باشد ولی در مقابل همسر خود ناتوان باشد.
تقریباً ۱۳ تا ۲۱ درصد مردان ۴۰ تا ۸۰ ساله از مشکلات گاهوبیگاه در ارتباط با اختلال نعوظی شاکی هستند.
تقریباً ۲ درصد مردان پایینتر از ۴۰ تا ۵۰ سال از مشکلات مکرر در رابطه با نعوظ شکایت دارند، در حالی که ۴۰ تا ۵۰ درصد مردان بالای ۶۰ تا ۷۰ سال ممکن است مشکلات مهمی در رابطه با نعوظ داشته باشند.
تقریباً ۲۰ درصد مردان در اولین تجربه جنسی خود از مشکلات نعوظی میترسند، درحالیکه تقریباً ۸ درصد مشکلات نعوظی را تجربه میکنند که هنگام اولین تجربه جنسیشان، مانع از دخول میشوند.
اختلال نعوظی میتواند با تشخیصهای جنسی دیگر، نظیر انزال زودرس و اختلال میل جنسی کمکار در مرد، بهعلاوه اختلالات اضطرابی و افسردگی همزمان باشد.
اختلال نعوظی در مردان مبتلا به نشانههای دستگاه ادراری تحتانی مرتبط با بزرگ شدن پروستات، شایع است.
اختلال نعوظی ممکن است با دیس لیپیدمی، بیماری قلبی – عروقی، کاهش فعالیت بیضه، تصلب چندگانه، دیابت شیرین و بیماریهای دیگری که در عملکرد عروقی، عصبی، یا غدد مترشحه داخلی که برای عملکرد نعوظی طبیعی ضروری هستند اختلال ایجاد میکنند، همزمان باشد.
برخی از درمانهای اختلال نعوظی عبارتاند از:
تغییر در سبک زندگی، رواندرمانی، هورموندرمانی، داروهای خوراکی، داروهای موضعی، دستگاه واکیومی جراحی.
- تغییر سبک زندگی: از قبیل ورزش، کاهش وزن، ترک سیگار، عدم مصرف الکل.
- درمانهای دارویی: ویاگرا، سیالیس، لویترا که این داروها عوارضی دارند از قبیل گرفتگی بینی، سردرد، ناراحتی معده، سرگیجه.
- ایمپلنت آلت جنسی: این ایمپلنتها با عمل جراحی در آلت شما جایگذاری میشوند اما به دلایل مختلف ازجمله عفونت این نوع درمان تا زمانی که سایر درمانها جوابگو است توصیه نمیشوند.
- رواندرمانی: اگر اختلال نعوظی به علت استرس، نگرانی یا افسردگی باشد انواع روشهای رواندرمانی میتواند مؤثر باشد.
- اختلالات روانی غیر جنسی: اختلال افسردگی اساسی و اختلال نعوظی ارتباط نزدیکی دارند و اختلال نعوظی همراه با اختلال افسردگی شدید ممکن است روی دهد.
- عملکرد نعوظی طبیعی: تشخیص افتراقی باید در نظر گرفتن عملکرد نعوظی طبیعی را در مردانی که انتظارات بیشازحد دارند، در برداشته باشد.
- مصرف مواد/دارو: تشخیص افتراقی عمده دیگر این است که آیا اختلال نعوظی پیامد جانبی مصرف مواد / دارو است. شروع مشکل نعوظی که با آغاز مصرف مواد / دارو همزمان است و با قطع مواد / دارو ناپدید میشود یا کاهش مییابد از کژکاری جنسی ناشی از مواد / دارو حکایت دارد.
به زودی
کامران پس از شکایت همسرش در کمبود روابط جنسی جهت درمان مراجعه کرد. او به دلیل کژکاریهای نعوظی مکرر و احساس دردناک بیکفایتی پس از این شکستها از رابطه جنسی اجتناب میکرد.
در مصاحبه مردی با بیان فصیح و شمرده و مؤدب بود و خودش را سرزنش میکرد .او به همسرش وفادار بود اما مکرراً خودارضایی میکرد. خیالپردازیهایش واجد اجزا آزارگرانه آشکار ازجمله آویزان کردن و گاز گرفتن زنان بود.
تمایز بین خیالپردازیهای پرخاشگرانه و خشمگینانه وی و رفتار با ملاحظه و با محبتاش نسبت به همسرش نماد تعارضات وی در مورد مسائل جنسی، مردانگی خود و احساسات مختلطش نسبت به زنان بود. برای این بیمار تشخیص اختلال نعوظی، نوع موقعیتی، گذاشته شد.
