
ایجاد تغییرات مثبت در خود و اصلاح و بهبود وضعیت زندگی، یکی از خواستهای دائمی انسان بوده است. واقعیت این است که تغییر از وضعیت موجود به وضعیت مطلوب، امری است بسیار «ساده» ولی نه «آسان». دقت داشته باشیم که تفاوت زیادی بین «ساده» بودن کاری و «آسان» بودن آن «آسانی» و خو به خود انجام نمیشود بلکه نیازمند به کارگیری عوامل درونی بسیاری است. به عنوان مثال مسئله یا مشکل اضافه وزن را در نظر بگیرید. کاهش وزن و به دست آوردن تناسب اندام و سلامت جسمانی بسیار «ساده» است:
- مصرف غذای سالم و متناسب،
- اجتناب از غذای پر چرب و نا سالم،
- ورزش و فعالیت بدنی مستمر و منظم.
هر کس این سه عامل ساده را رعایت کند قطعاً میتواند به وزن مطلوب خود برسد، ولی مشکل اینجاس که به کار بستن همین اصول «ساده» آسان نیست و از همین رو مردمان بسیاری با آنکه میدانند چه تغییراتی باید در خود ایجاد کنند، از انجام آن بازمی مانند.
برای آسان سازی فرایند تغییر فکر، لازم است از مفهوم مهم «برنامه ریزی» کمک بگیریم. در فرایند تغییر، برای کسی که میخواهد دست به تغییر بزند، «برنامه ریزی» امری اجتناب ناپذیر است. اگر شما به ایجاد تغییر در زندگی و شرایط حاکم بر زیستن خود نیازی ندارید، به برنامه ریزی نیز نیازی ندارید. این اصل طلایی را نیز باید آویزه گوشمان کنیم که هر نوع تغییر و تحول را باید از خود شروع کنیم. خداوند در کتابش به صراحت اعلام نموده است:
«خداوند وضعیت هیچ ملتی را تغییر نمیدهد مگر اینکه خودشان برای تغییر اقدام نمایند.»
و در امثال حکم فارسی نیز آمده است:
«از تو حرکت، از خدا برکت.»