اختلال وسواس فکری-عملی وجود وسواسهای فکری و وسواسهای عملی است. وسواس فکری افکار و امیال یا تصورات مداوم هستند که فرد به صورت ناخواسته آنها را تجربه میکند و نمیتواند آنها را متوقف کند. اینگونه افکار بیشتر اوقات خود فرد و اطرافیان او را آزار میدهد. این افکار گاهی شکل مرضی به خود بگیرد و فرد مدام رفتارهای تکراری از خود نشان دهد. اما وسواس عملی رفتارها و اعمال ذهنی هستند که فرد احساس میکند باید انجام دهد تا اضطراب ناشی از افکارش را از بین ببرد. مهمترین اجبارهای دائمی که این افراد دارند در شستوشو و چک کردن است که این اعمال معمولاً باعث اتلاف وقت میشوند. این اعمال نیز میتوانند شامل چیدن به یک شکل منظم، رفتارهایی با یک نظم ویژه و همیشگی باشد. این اختلال در روند طبیعی زندگی فرد تأثیرگذار است.
در مطالعات انجام شده تصویر برداری کارکردی و ساختاری مغز معلوم شده که اندازه هسته های دمدار مغز در بیماران دچار اختلال وسواس فکری-عملی به صورت دو طرفه کاهش یافته است.داده های ژنتیکی حاکی از وجود شواهد قوی در مورد میزان بالای همگامی دو قلوهای تک تخمکی نسبت به میزان همگامی دو قلو های دو تخمکی می باشد.از نگاه رفتارگرا ها وسواس فکری در این اختلال محرکی شرطی شده می باشد. اما تثبیت وسواس عملی در پی مهار اضطراب آشکار می گیرد. در نظریه روانکاوی سنتی این اختلال را نوعی واپس روی از مرحله ادیپی به مرحله مقعدی می داند. بیماران در موقعیت های ادیپی مانند مقابله به مثل یا از دست دادن یکی از ابژه های مهم زندگی خود به مرحله مقعدی پناه می برد. این مرحله از نظر هیجانی دوسوگرایی شدیدی دارد. وجود همزمان عشق و نفرت نسبت به یک فرد، بیمار را دچار بلاتصمیمی می کند.
شیوع این اختلال در حدود دو تا سه درصد است. اختلال وسواسی فکری-عملی چهارمین بیماری روانپزشکی پس از فوبیا (هراس)، اختلالات مرتبط با مواد و افسردگی اساسی است. این ارقام ذکرشده در فرهنگهای مختلف متفاوت است. متوسط سن شروع آن بیست سالگی می باشد. این اختلال در نوجوانان پسر بیشتر از دختر ها دیده می شود. سن شروع در مردها زودتر از زنان است. اختلال وسواس فکری-عملی در کودکی و حتی از 2 سالگی می توند شروع شود. در افراد مجرد این اختلال بیشتر یه چشم می خورد. شاید این نشان دهنده ی وجود مشکل در روابط بین فردی این بیماران باشد
در سیر این بیماری معمولا علائم به طور ناگهانی شروع می شود. این علائم اغلب پس از رویداد پرفشار شروع می شود. دراز مدت اما متغیر می باشد. در برخی از افراد این اختلال به صورت نوسانی و در برخی دیگر به صورت ثابت می باشد. در حدود 20 تا 30 درصد این بیماران بهبود چشم گیری پیدا می کنند. یک سوم از این بیماران دچار اختلال افسردگی اساسی می باشند. خطر خودکشی تمام این بیماران را تهدید می کند. سازگاری خوب بیمار در زمینه شغلی و اجتماعی، رویدادی تسریع کننده و دوره ای بودن این اختلال موجب پیش آگهی خوب می شود.
از جمله درمان های این اختلال می توان به دارو درمانی، رفتار درمانی (حساسیت زدایی، مواجه درمانی، ممانعت از پاسخ، غرقه سازی و انزجار درمانی) ، روانکاوی، رواندرمانی حمایتی، گروه درمانیف درمان با تشنج الکتریکی، روان-جراحی و جراحی های غیر تخریبی می باشد.
به زودی
به زودی
به زودی
متخصص کودکان، علی پسری که 8 سال سن دارد را برای ارزیابی اضطراری به علت کاهش وزن شدید معرفی کرد. او شکایت از چاق بودن خود داشت. هر روز وزن خود را بررسی می کرد. نگران این بود که وزنش کم نشود. اگر هم وزنش کم نمی شد از خوردن غذا خودداری می کرد. والدین او ترازوها را از خانه بیرون بردند. تیم کالری چیزهایی که می خورد را می نوشت. ساعت های زیادی را به بازبینی نوشته های خود در این زمینه اختصاص می داد. تیم وسواس پاکیزگی و منظم بودن هم داشت.
او هیچ دوستی نداشت. چون معتقد بود که خانه های آن ها کثیف است.اگر کسی به او دست می زد ناراحت می شد. کارهایی که انجام می داد را برای اینکه از درست بودن آن ها مطمئن شود بارها وارسی می کرد. از این موضوع همیشه نگران بود. هر روز برای آماده شدن قبل از رفتن به مدرسه 2 ساعت زودتر بیدار می شد. گاهی ساعت یک و نیم صبح برای آماده شدن از خواب بیدار می شد.
