درجه بندی اضطراب همیلتون

این مقیاس در سال‌های بین 1960 و 1967 توسط ماکس هامیلتون ساخته شده و برای ارزیابی شدت اضطراب جزو مقیاس‌های بالینی قرار گرفت. در حال حاضر این آزمون از شناخته شده ترین آزمون‌های اضطراب محسوب می‌شود

ماکس هامیلتون

در تحقیقاتی که برای محاسبه اعتبار و پایائی این مقیاس به عمل آمده ، همبستگی این پرسشنامه با پرسشنامه بک ،0/6؛ با 90- SCL،0/73 ؛ و با ارزیابی بالینی ، 0/77 ، گزارش شده است. ( بلاک و هرسن) (1) میز ، بولر ، فیلیپ، و هوسر (1988) گزارش کرده‌اند که همبستگی در حدود 0/65 بین علامت‌شناسی اضطراب و میزان خلق مضطرب وجود دارد.

همبستگی همگرای خلق افسرده با این مقیاس 0/59 و 0/78 ، و همبستگی افتراقی خلق مضطرب با آن 0/25 و 0/60 گزارش شده است ، همبستگی بین مقیاس درجه‌بندی اضطراب هامیلتون و پرسشنامه اضطراب بک نیز برابر 0/51 می‌باشد.

پایائی این آزمون توسط حق‌شناس (1369) از طریق باز آزمائی (2) ، 0/81گزارش شده است.

خفیف: به‌طور نامنظم و برای مدت‌های کوتاهی این رفتار از مراجع مشاهده می‌شود.

متوسط: به‌طور منظم و بادوام و برای مدت‌های طولانی‌تری این رفتار از مریض مشاهده می‌شود و مراجع باید کوشش و تقلای زیادی برای کنار آمدن به این شکل به کار گیرد.

شدید: رفتار مورد نظر دائماً با مراجع همراه است و تمام زندگی او را تحت تأثیر خود قرار می‌دهد.

خیلی شدید: شدت صفت یا رفتار مورد نظر به حدی است که باعث ناتوانی کامل مراجع در مواجهه با وظایف و فعالیت‌های روزمره او گردد.