اختلال زبان می تواند در زمینه ی درک آنچه مردم به کودکان می گویند و همچنین در بیان افکار و احساسات خود نیز دچار مشکل شوند. یادگیری و روابط اجتماعی کودکان تحت تاثیر این اختلال قرار خواهد گرفت. اگر شما نگران فرزند شما یک اختلال زبان هستید، شما تنها نیستید. آنها شرایط شگفت آور کودکی مشترک هستند. و راه های بسیاری برای درمان آنها وجود دارد. گام اول برای کمک به کودکان خود بالا بردن آگاهی والدین در مورد این اختلال می باشد.
شما ممکن است متوجه شوید که کودک شما از واژه های ساده، جملات کوتاه استفاده می کنند و نمی توانند دستور زبان را رعایت کنند. همچنین او در پاسخ دادن به سوالات کوتاه دچار مشکل می شود. در حالی که همسالانشان براحتی صحبت می کنند و ارتباط خوبی با یکدیگر برقرار می کنند. این مسائل منجر به ناراحت شدن او می شود. توجه به این نکته مهم است که کودکان مبتلا مشکلی در شنوایی یا تلفظ کلمات ندارند. آن ها در تسلط و استفاده از قوانین زبان فاقد مهارت های لازم هستند. بدون درمان، مشکلات ارتباطی آنها همچنان ادامه خواهد داشت و ممکن است منجر به مسائل عاطفی بزرگتری شود.
ویژگی اصلی این اختلال شامل مشکلاتی در فراگیری و استفاده از زبان است که به کمبود هایی در درک یا تولید واژگان، ساختار جمله و کلام مربوط می شود که بر ارتباط گفتاری، نوشتاری و زبان اشاره تاثیر می گذارد. فراگیری و استفاده از زبان به توانایی بیانی که خود به تولید علائم آوایی، ایما و اشاره ای یا کلامی مربوط است و توانایی دریافتی که همان دریافت و درک پیام های زبانی است، وابسته می باشد. در ارزیابی کودکان مبتلا این دو توانایی باید مد نظر قرار گیرد.
این اختلال بر واژگان و دستور زبان تاثیر می گذارد وتوانایی کلامی را محدود می کند. از دیگر ویژگی های این اختلال تاخیر در اولین کلمات و عبارت های کودک، کم شدن حجم واژگان از حد معمول و تنوع کم، خطاهای دستوری در جملات کوتاه و کمتر پیچیده مخصوصا در زمان گذشته، مشکل در یادآوری کلمات و جملات جدید، مشکل در دنبال کردن دستورالعمل های طولانی، مشکل در یادآوری زنجیره ی اطلاعاتی و صوتی تازه و توانایی کم در ارایه دادن اطلاعات درباره ی رویدادهایا مهم و نقل داستانی منسجم می باشند. این اختلال به طور قابل ملاحظه ای در پیشرفت تحصیلی، عملکرد شغلی، ارتباط موثر مشکل ایجاد می کند.
20 تا 40 درصد کودکان مبتلا دارای سابقه ی خانوادگی در این اختلال می باشند. برخی تحقیقات نشان داده است که مصرف مکمل های اسید فولیک در دوران بارداری،احتمال ابتلای این اختلال را در کودکان کم می کند. اختلال طیف اوتیسم، سندرم داون، ناتوانی های ذهنی و زایمان زودرس ممکن است باعث اختلالات زبان نیز شود.
شیوع این اختلال در کودکانی که مدرسه می روند 5 درصد برآورد شده است. این اختلال یکی از اختلالات رایج دوران کودکی می باشد.
حدود 200 مطالعه نشان داده است که درمان زبان گفتاری برای کودکان مبتلا به اختلالات زبان موثر واقع شده است. در واقع 70 درصد کودکان پیش دبستانی پس از درمان بهبود می یابند.برنامه های درمانی که ممکن است به فرزند شما کمک کند عبارتند از:
- گفتار درمانی فردی: گفتار درمانگر می تواند به تنهایی با کودک کار کند تا واژگان را بسازد و دستور زبان خود را بهبود بخشد. درمانگر همچنین کمک می کند که چگونه با فرزندتان در خانه کار کنید.
- روان درمانی: در صورتی که کودک شما به علت این اختلال دچار مشکلات عاطفی باشد روان درمانی برای آن مفید می باشد.
- مدارس نیز می توانند به دانش آموزان مبتلا کمک کنند. اگر فرزند شما برای خدمات آموزشی ویژه ای واجد شرایط باشد، شما و یک تیم از مربیان یک برنامه آموزش انفرادی (IEP) را توسعه خواهند داد. IEP ممکن است شامل گفتار درمانی، آموزش مهارت های اجتماعی و حمایتی در کلاس باشد.
به زودی
به زودی
به زودی
امیر 7 ساله است ودر مشکلاتی در درک زبان به ویژه جملات طولانی و پیچیده، کلمات مربوط به زمان و موقعیت آن ها در جملات، درک معنی کلمات جدید و ایجاد ارتباط بین آن ها، مهارت های شنیداری دارد. او همچنین در استفاده از زبان مشکلاتی نظیر پیدا کردن کلمات مناسب برای صحبت کردن دارد. نسبت به سایر همکلاسی های خود از جملات کوتاه تری استفاده می کند و به سختی جملات آن ها را درک می کند. از بازی با همکلاسی های خود لذت می برد اما قوانین بازی را نمی فهمد. در کلاس نزدیک ترین جا به معلم می نشیند تا بتواند توجه خود را متمرکز کند و در غیر این صورت نمی تواند صحبت های معلم را بفهمد. معلم برای یاد دادن درس ها به او از نکات و حرکات اضافی استفاده می کند.
