دلبستگی و اضطراب جدایی

دلبستگی و اضطراب جدایی از جمله مباحث اساسی در روان‌شناسی است و نظریه پردازان بسیاری به آن پرداخته‌اند از جمله معروف‌ترین نظریه‌‌پردازان این حوزه می‌توان به ماری اینزوورث و بالبی اشاره کرد.

شالوده نظریه‌های دلبستگی به هری هارلو و کارهایش با میمون‌ها باز می‎‌گردد.

در این ویدئو شهرزاد پورعبدالله درباره یک نیاز تکاملی تحت عنوان دلبستگی و ارتباط آن با کیفیت روابط در بزرگسالی صحبت می کند. او با این سوال آغاز می کند که چرا برخی از افراد در همه روابط خود دائما یک مشکل مشابه را تجربه می کنند؟ در پاسخ به این سوال به نظریه دلبستگی جان بالبی اشاره می کند. جان بالبی در نظریه خود به اهمیت تعامل نوزاد و مراقب در ابتدای تولد اشاره می کند. در ماه های نخستین زندگی رابطه ی عاطفی مادر و کودک در کیفیت روابط بزرگسالی نقش تعیین کننده ای دارد.

سه نوع الگوی دلبستگی وجود دارد که شامل دلبستگی ایمن، اجتنابی و دوسوگرا می باشد. اغلب افراد از الگوی دلبستگی ایمن برخوردار هستند و تصویر مثبتی از خود دارند که این باعث می شود در روابط خود احساس امنیت داشته باشند. این دسته از افراد در زندگی خود موفق هستند و از هوش هیجانی بالایی برخوردارند. آن ها تمایل به کشف دنیای بیرون دارند و از تیکه گاه امن خود مطمئن هستند که همان رابطه ی هیجانی مثبت خود با مراقب می باشد. اعتماد به نفس بالا، مهارت های ارتباطی و تنظیم هیجان از ویژگی های این سبک دلبستگی می باشد. از نگاه بالبی این نیاز دلبستگی در همه ی فرهنگ ها وجود دارد. از دیدگاه روان شناسی تکاملی این نیاز به بقا انسان کمک می کند تا از او در دوران کودکی محافظت شود. در قسمت های بعدی او به انواع سبک های دلبستگی و اضطراب جدایی اشاره می کند.