بگذارید بیشتر درباره ویژگی شخصیت برونگرایی بگویم چون هم مهم است هم جذاب. و به ما کمک می کند طبیعت سه گانه خودمان را درک کنیم. اول، طبیعت زیست-زاد ما یا همان نوروفیزیولوژی دوم، طبیعت جامعه-زاد ما، یا طبیعت دوم که به جنبه های فرهنگی و اجتماعی مان بر می گردد. و سوم، آنچه منحصرا از ما، ما می سازد ویژگیهای منحصر بفرد ما چیزی که به عنوان طبیعت “ایدیوژنی” شناخته می شود. بگذارید توضیح بدهم. یکی از ویژگیهای برونگراها، نیاز به محرک است. و این تحریک می تواند با یافتن چیزهای هیجان انگیز ایجاد شود. صداهای بلند، مهمانی، و حتی رویداد اجتماعی تد در اینجا می بینیم که برونگراها یک مرکز جاذبه شکل می دهند همه شان دور هم جمع می شوند من شما را دیده ام شخصیت های درونگرا بیشتر دوست دارند در فضاهای آرام باشند مثلا آن بالا در طبقه دوم جایی که می توانند تحریک را کاهش دهند و ممکن است به اشتباه، ضداجتماع دانسته شوند ولی شما لزوما ضد اجتماع نیستید شما صرفا تشخیص داده اید که وقتی مقدار تحریک را کم می کنید حالتان بهتر است.
گاهی این تحریک درونی است، از داخل بدن مثلا کافئین برای برونگراها بهتر است تا درونگراها وقتی برونگراها ساعت ۹ صبح به دفتر می آیند و می گویند: “من واقعا یک فنجان قهوه نیاز دارم” شوخی نمی کنند. واقعا نیاز دارند. درونگراها اینطور نیستند. مخصوصا اگر کارهایشان — حالا که مقداری قهوه خورده اند — اگر کارهایشان نیازمند سرعت باشد، و آنها “کمّی” باشند. (وابسته به صفت) درونگراها ممکن است در نگاه اول زیاد کمّی به نظر نرسند ولی این برداشت اشتباه است.
پس یک نتیجه‌ی خیلی جذاب: ما همیشه آنچه به نظر می رسد نیستیم، و اینجا می رسیم به نکته دوم من. قبل از اینکه برویم سراغ این، باید چیزی درباره روابط زناشویی بگویم اگرچه شاید وقت نداشته باشم خب، اگر شما می خواهید … بله، می خواهید؟ خیلی خوب.