آموزش صبر و بردباری به کودکان خود

آموزش صبر و بردباری به کودکان خود برای جوامعی تنوع نژادی و قومیتی دارند از اهمیت بالایی برخوردار است. آمریکا به‌عنوان بزرگ‌ترین کشوری که انواع نژادها و مردم را دارد و همیشه به‌عنوان یک ترکیب غنی از سنت‌های فرهنگی از سرتاسر جهان می‌باشد. بسیاری از خانواده‌های آمریکایی می‌توانند گذشته‌های خود را با اجداد مهاجر کسانی که برای ساختن (بنا کردن) آشیانه درجایی که آزادی ضمانت شده‌ای وجود داشته باشد و مسافت‌های بسیاری را باتحمل ریسک و مشقت پیموده‌اند، ریشه‌یابی کنند. برای بسیاری از خانواده‌های آمریکایی این آزادی‌ها با کوشش و زحمت به‌دست‌آمده است. والدین آن‌ها و پدربزرگ‌های آن‌ها از این حقوق اساسی که ما به آن ارزش می‌نهیم محروم بوده‌اند.

جامعهٔ آمریکایی بر اساس آزادی و بردباری در تفاوت‌های عقیدتی و میراث فرهنگی بناشده است. این تفاوت‌ها که به‌وسیلهٔ مردم سرتاسر جهان به‌دست‌آمده فرهنگ ما را با آوردن ایده‌های جدید و انرژی تازه، غنی می‌سازد. امروزه، بیشتر از همیشه، کودکان فرصت بیشتری برای تقابل با مردم از نژادها، مذاهب و فرهنگ‌های متفاوت دارند. کلاس‌های درس به‌طور فزاینده‌ای گوناگون هستند و جوامعی که خانواده‌ها در آن زندگی و کار می‌کنند را منعکس می‌کند.

• بردباری و صبر به چه معنی است؟

بردباری به احترام به تفاوت‌هایی که میان مردم وجود دارد، برمی‌گردد اگرچه در اصل برای اشاره به تفاوت‌های قومی و مذهبی کاربرد دارد، مفهوم بردباری درزمینهٔ جنسیت، با ناتوانی‌های فیزیکی و فکری و تفاوت‌های دیگر نیز می‌تواند به‌کاربرده شود. بردباری به معنی احترام گذاشتن و یادگیری از دیگران، ارزش گزاری تفاوت‌ها، پذیرفتن فاصله‌های فرهنگی، رد کردن تصورات قالبی نادرست، کشف کردن زمینه عمومی (معمولی) و خلق پیوندهای جدید می‌باشد. بردباری، از بسیاری جهات متضاد می‌باشد.

اما آیا بردباری به این معنا می‌باشد که همهٔ رفتارها باید پذیرفته شوند؟ خیر، البته که این نیست.

رفتارهایی که نا محترمانه می‌باشند یا دیگران را آزار می‌دهند، مانند پست و فرومایه بودن یا خشن برخورد کردن یا رفتارهایی که قوانین اجتماعی را زیر پا می‌گذارند (می‌شکنند)، مانند دروغ‌گویی یا دزدی نباید تحمل شوند. تحمل و بردباری در مورد پذیرش افراد به خاطر وجود آن‌هاست (شخصیت آن‌ها) – نه پذیرش رفتار بد و نادرست. تحمل و بردباری همچنین به این معنی است که با مردم به‌گونه‌ای رفتار کنید که مایل هستید با شما رفتار کنند.

• یادگیری بردباری به چه طریق است؟

مانند همهٔ نظریات، بردباری اغلب از راه‌های دقیق و هوشیارانه آموزش داده می‌شود. حتی قبل از اینکه آن‌ها (کودکان) بتوانند صحبت کنند، کودکان ازنزدیک والدینشان را مشاهده می‌کنند و از آن‌ها تقلید می‌کنند. کودکان در همه درجه‌های سنی، ارزش‌ها را به کمک والدین رشد می‌دهند.  بسیاری از والدین در جوامع گوناگونی زندگی و کار می‌کنند و دوستانی دارند که در بعضی (بسیار) جهات با آن‌ها متفاوت می‌باشند. نظریات والدین دربارهٔ احترام گذاشتن اغلب به صورتی است که جز وجود آن‌هاست و حتی به‌ندرت دربارهٔ آن فکر می‌کنند. آن‌ها آن نظریات را در زندگی روزمرهٔ خود به کار می‌برند (الگو قرار می‌دهند) یک پیغام مقتدری دارند. درنتیجه فرزندان آن‌ها احترام نسبت به تفاوت‌ها را همچنین می‌آموزند.

البته پذیرفتن تفاوت‌های دیگران به معنی رها کردن اعتقادات خود نمی‌باشد. خانوادهٔ شما ممکن است همان سنت‌های مذهبی و فرهنگی بلندپایهٔ خود را که برای آن‌ها افتخار انگیز است داشته باشد. خانواده‌ها می‌توانند راه‌هایی برای پذیرفتن تفاوت‌های دیگران در کنار اعتقادات و فرهنگ خودشان و انتقال آن به نسل‌های بعد پیدا کنند.

• والدین چه کمکی در یادگیری بردباری به کودکان خود می‌توانند انجام دهند؟

والدین می‌توانند بردباری را با مثال زدن و همچنین راه‌های دیگری آموزش دهند. صحبت کردن با یکدیگر در رابطه با بردباری و احترام به کودکان کمک می‌کند تا هر چه بیشتر دربارهٔ ارزش‌هایی که شما می‌خواهید آن‌ها داشته باشند، یاد بگیرند. فراهم آوردن فرصت‌های بسیاری برای کودکان تا بتوانند با دیگران بازی و کار کنند همچنین بسیار مهم است. این کار، این اجازه را به کودکان می‌دهد که مستقیماً یاد بگیرند که هرکسی می‌تواند کمکی کند و تفاوت‌ها و شباهت‌ها را تجربه کند در اینجا مواردی ذکر می‌شود که والدین برای کمک کردن به کودکان در امر یادگیری بردباری می‌توانند انجام دهند.

1. نظریات شخصی خود را اظهار کنید. والدینی که می‌خواهند به کودکان خود برای ارزش گذاشتن نسبت به تفاوت‌ها کمک کنند می‌توانند نسبت به تصورات قالبی فرهنگی که قبلاً یاد گرفته‌اند حساس باشند و برای تصحیح آن‌ها تلاش کنند. بابیان دلیل و مثالی روشن و متناسب باسن کودک می‌توانند احترام گذاشتن به تفاوت‌های دیگران را به آن‌ها یاد دهند.
2. به یاد داشته باشید که کودکان همیشه در حال گوش دادن می‌باشند. مراقب نحوهٔ صحبت کردن خود دربارهٔ کسانی که با شما تفاوت دارند، باشید. برای ماندگار کردن یک تصور از آن جک نسازید. اگرچه بعضی از این‌ها ممکن است شوخی بی‌زیانی باشد، اما آن‌ها می‌توانند مهارت‌های بردباری را بی‌اثر کنند.
3. کتاب‌ها، اسباب‌بازی‌ها، موسیقی، هنر و ویدئوها را با دقت انتخاب کنید. این را به خاطر بسپارید که رسانه‌ها تأثیر بسزایی در شکل‌گیری فرهنگ دارند.
4. تصورات قالبی نامناسبی را که ممکن است در رسانه‌ها به تصویر کشیده شوند را با صحبت کردن در آن زمینه برای آن‌ها توضیح و روشن‌سازی کنید.
5. به سؤالات کودکان دربارهٔ تفاوت‌ها باصداقت و محترمانه پاسخ بگویید. این مسئله به آن‌ها می‌آموزد که به‌راحتی می‌توانند تفاوت‌ها را در درون خانوادهٔ خود بیان کنند و آن‌ها را شناسایی کنند و به آن‌ها احترام بگذارند. به نظر هر یک از اعضای خانوادهٔ خود را ارج بنهید.
6. به یاد داشته باشید که بردباری به معنی تحمل رفتارهای غیرقابل‌قبول نیست. این به معنی است که هرکسی لیاقت این را دارد که با احترام با او رفتار شود و همچنین باید با دیگران با احترام رفتار کند.
7. به کودکان خود کمک کنید تا احساس خوبی نسبت به خودشان داشته باشند. کودکانی که احساس بدی نسبت به خوددارند اغلب با دیگران نیز رفتاری نامناسب دارند. کودکانی که خودبینی قوی‌ای دارند برای خودشان ارزش قایلند و به خود احترام می‌گذارند و نیز بیشتر مایل هستند که با دیگران نیز با احترام رفتار کنند.
8. به کودکان خود کمک کنید تا احساس کنند که پذیرفته‌شده، محترم و پربها و ارزشمند هستند.
9. به کودکان خود این فرصت را بدهید که با افرادی که با آن‌ها متفاوت می‌باشند کار کنند و بازی کنند. هنگام انتخاب آموزشگاه، گردش روزانه برای کودک خود، موردی را انتخاب کنید که دارای فرهنگ‌های گوناگونی باشد.
10. به آن‌ها مطالبی دربارهٔ تعطیلات و سالگردهای مذهبی‌ای که بخشی از سنت خود شما نیست هم بیاموزید
11. به سنت‌های خانوادگی خود احترام بگذارید و آن‌ها را به کودکان خود بیاموزید.

وقتی‌که والدین بردباری را در فرزندانشان تشویق می‌کنند، دربارهٔ ارزش‌های خود صحبت کنند و یک رفتاری را که دوست دارند از مردم ببینند با خوب برخورد کردن با دیگران الگوسازی می‌کنند، فرزندان نیز راه آن‌ها را دنبال خواهند کرد.