ایمیپرامین یک داروی ضدافسردگی است. این دارو اثر شیمیایی بر مغز می‌گذارد که ممکن است در افراد توسط افسردگی نامتعادل شده باشد.
ایمیپرامین برای درمان علائم افسردگی استفاده می‌شود. ایمیپرامین بعضی مواقع برای درمان شب‌ادراری در کودکان بالای۶ سال استفاده می‌شود.
ایمیپرامین همچنین ممکن است برای اهدافی غیر ازآنچه در این راهنمای دارویی گفته شد نیز استفاده شود.
برخی از افراد جوان در اولین مصرف از داروهای ضدافسردگی، افکار خودکشی دارند. نسبت به تغییرات در خلق و علائم خود آگاه باشید. هرگونه علائم جدید و یا بدتر شدن علائم را به پزشک خود گزارش دهید.
اینکه مطمئن شوید این دارو برای شما ایمن است، اگر هریک از موارد زیر رادارید به پزشک خود اطلاع دهید:
- بیماری‌های قلبی، سابقه حمله قلبی، سکته، تشنج
- اختلال دوقطبی( مانیک-دپرسیون)، اسکیزوفرنی و دیگر اختلالات روانی
- بیماری‌های کبد و کلیه
- تروئید پرکار، تومور غده فوق کلیه
- دیابت (ایمیپرامین ممکن است قند خون را افزایش یا کاهش دهد)
- کم شدن زاویه دید براثر آّب‌سیاه
- مشکلات در ادرار کردن
- وضعیت‌هایی که در آن توسط تشنج برقی(ECT) درمان می‌شوید
برخی از افراد جوان در اولین مصرف از داروهای ضدافسردگی، افکار خودکشی دارند. نسبت به تغییرات در خلق و علائم خود آگاه باشید. هرگونه علائم جدید و یا بدتر شدن علائم را به پزشک خود گزارش دهید.
تمامی دستورات نسخه پزشکی خود را دنبال کنید. پزشک شما ممکن است بنا به شرایط مقدار مصرف داروی شمارا برای نتیجه‌گیری بهتر تغییر دهد. این دارو را کمتر یا بیشتر از مقدار تجویزشده و یا طولانی‌تر از زمان توصیه‌شده مصرف نکنید.
اگر نیاز به جراحی دارید، به جراح خود بگویید که ایمیپرامین مصرف می‌کردید. ممکن است مصرف این دارو را برای مدت کوتاهی قطع کنید.
ممکن است ۳ هفته طول بکشد تا علائم شما بهبود یابد. مصرف این دارو را طبق دستور پزشک ادامه دهید و اگر علائم شما بهبود نیافت به پزشک خود اطلاع دهید.
اگر علائم شما بهبود نیافت و یا بدتر شد، به پزشک خود اطلاع دهید.
مصرف ایمیپرامین ناگهان قطع نکنید. دستورالعمل‌های پزشک خود را برای کاهش تدریجی مقدار مصرف این دارو دنبال کنید.
در صورت فراموش کردن مصرف ایمیپرامین ، به مجردی که به یاد آوردید آن را مصرف نمایید؛ اما اگر زمان نوبت بعدی است، نوبت فراموش‌شده را رها کرده و به برنامه‌ی دارویی منظم خویش برگردید. این دارو را برای جبران وعده فراموش‌شده، دو برابر حد مجاز مصرف نکنید.
ایمیپرامین می‌تواند باعث عوارض جانبی شود که ممکن است تفکر و عکس‌العمل شمارا تحت تاثیر قرار دهد. هنگام رانندگی و یا کارهایی که به توجه و آگاهی نیاز دارند، دقت کنید.
هرگونه علائم جدید و یا بدتر شدن علائم مثل: تغییرات خلقی و رفتاری، اضطراب، حملات پانیک(اضطرابی)، خواب سخت و یا احساس تکانشگری، تحریک‌پذیری، بی‌تابی، خصومت، تهاجم، بی‌قراری، بیش فعالی(ذهنی یا فیزیکی)، افسردگی بیشتر، داشتن افکار خودکشی و یا صدمه زدن به خود را به پزشک خود گزارش دهید
فوراً به پزشک خود اطلاع دهید، اگر دارای موارد زیر هستید:
- تاری دید، دید تونلی، درد یا تورم چشم، دید هاله اطراف نور
- احساس سبک‌سری مثل غش کردن
- درد جدید در قفسه سینه یا شدیدتر شدن آن، ضربان قلب کوبنده و یا لرزش در قفسه سینه
- بی‌حسی یا ضعف ناگهانی، مشکلات در دید، تکلم و تعادل
- تب،گلودرد
- گیجی، توهم، رفتار و افکار غیرعادی
- ادرار سخت یا دردناک
- تشنج(صرع)
- زردی(زرد شدن پوست یا چشم)
عوارض جانبی رایج ایمیپرامین شامل:
- احساس خارش، ضعف ، ازدست‌دادن تعادل
- خشکی دهان، تهوع، استفراغ ،یبوست، اسهال
- تغییرات دید، زنگ‌زدن گوش، تورم سینه (در مردان یا زنان)
- کاهش میل جنسی، انزال غیرعادی، ارگاسم سخت
آنچه گفته شد لیست تمام عوارض جانبی که ممکن است اتفاق بیفتد نیست و عوارض دیگری نیز ممکن است اتفاق بیفتد. با پزشک خود درباره توصیه‌های مربوط به عوارض جانبی صحبت کنید.
مصرف این دارو با دیگر داروها می‌تواند باعث خواب‌آلودگی یا بدترشدن عوارض شود. قبل از مصرف ایمیپرامین با قرص‌های خواب‌آور، مسکن‌های درد حاوی مخدر، آزادکننده عضلات، یا داروهایی برای اضطراب، افسردگی و تشنج با پزشک خود مشورت کنید.
بسیاری از داروها می‌تواند با ایمیپرامین تداخل داشته باشند. تمام تداخلات ممکن در اینجا گفته نشد. در مورد تمام داروهایی که درحال حاضر مصرف می‌کنید، و یا مصرف آنها را قطع یا شروع کرده‌اید، با پزشک خود صحبت کنید.
این داروها شامل:
- سایر داروهای افسردگی
- سایمیتیدین
- کلونیدین
- گوانیتیدین
- داروهای مربوط به سنگ مثانه و مشکلات ادراری مثل داریفناسین ، فسوترودین، اکسی بوتینین، تولترودین، سولیفناسین
- داروهای گشادکننده‌ی نایژه مثل آسلیدینیوم، ایپراتروپیوم، تیوتروپیوم
- داروهای مربوط به سرماخوردگی و حساسیت
- قرص‌های مربوط به رژیم غذایی، محرک، داروهای بیش‌فعالی (مثل ریتالین و آدرال)
- داروهای مربوط به بیماری پارکینسون
- داروهای مربوط به ترشح بیش از حد اسیدمعده ، زخم معده، مشکلات حرکتی، سندرم روده تحریک‌پذیر
- داروهای مربوط به تشنج مثل فنتوئین ، فنوباربیتال
بسیاری از داروها می‌توانند با ایمیپرامین تداخل داشته باشد. این داروها شامل داروهای با نسخه و بدون نسخه، ویتامین‌ها و محصولات گیاهی است. تمام تداخلات ممکن در این راهنمای دارویی گفته نشده است در مورد تمام داروهای که مصرف می‌کنید و مصرف آنها را در حین درمان توسط ایمیپرامین شروع یا قطع کرده‌اید با پزشک خود صحبت کنید.لیست تمام داروهایی که مصرف می‌کنید را به ارائه‌دهنده خدمات درمانی خود ارائه دهید..
