دیزولفیرام مانع کارکرد آنزیمی می‌شود که برای متابولیسم الکل مصرفی در بدن مورداستفاده قرار می‌گیرد. ترکیب الکل با دیزولفیرام در بدن عوارض جانبی بسیار ناخوشایندی را ایجاد می‌کند.
دیزولفیرام در بعضی از بیمارانی که مصرف الکل مزمن دارند استفاده می‌شود. این دارو به دلیل ایجاد عوارض جانبی ناخوشایند همراه با مصرف الکل، به شما در خودداری از مصرف الکل کمک می‌نماید.
این دارد همراه با اصلاح رفتار، روان‌درمانی درمانی حمایتی به شما در ترک الکل کمک می‌کند. این دارو برای درمان مصرف الکل نیست.
این دارو همچنین ممکن است برای اهدافی به‌غیراز آنچه در این راهنمای دارویی لیست شده است به کار رود.
درصورتی‌که به این دارو حساسیت دارید و یا هریک از موارد زیر رادارید دیزولفیرام مصرف نکنید:
- اگر اخیراً میترونیدازول یا پارالدهید مصرف کرده‌اید
- مصرف محصولات یا مواد غذایی حاوی الکل (دهان‌شویه، داروی سرفه، پخت‌وپز شراب یا الکل، بعضی از دسرها و…)
برای اینکه مطمئن شوید دیزولفیرام برای شما ایمن است اگر هریک از موارد زیر در مورد رادارید به پزشک خود اطلاع دهید:
- بیماری کبدی یا کلیوی
- بیماری قلبی، فشارخون بالا، سابقه حمله قلبی یا سکته مغزی
- کم‌کاری غده تیروئید
- دیابت
- تشنج یا صرع
- ضربه به سر یا آسیب مغزی
- سابقه بیماری روانی یا روان‌پریشی
- حساسیت به پلاستیک
- مصرف داروی فنیتوئون (دیلانتین)، داروهای سل، رقیق‌کننده خون (وارفاین، کومادین، جان تون).
دیزولفیرام را دقیقاً بنابر دستور پزشک مصرف کنید. ممکن است پزشک شما برای اطمینان از بهترین نتایج دارو مقدار مصرف این دارو را تغییر دهد. هرگز دارو را بیش‌تر یا کمتر از مقدار تجویزشده مصرف نکنید.
در طول مصرف این دارو برای اطمینان از عملکرد کبد خود نیاز به آزمایش خون مرتب دارید.
زمانی که این دارو به‌عنوان بخشی از درمان شما برای اعتیاد به الکل و دفع سموم آن استفاده می‌شود ممکن است پزشک شما پیشنهاد دهد که هر وعده‌ی مصرفی این دارو توسط اقوام یا نزدیکان به شما داده شود. این کار برای اطمینان از آن است که دارو را مطابق با دستور پزشک مورد مصرف قرار دهید.
مشاوره و زیرنظرگرفتن ممکن است به درمان شما توسط دیزولفیرام اضافه شود.
برای رسیدن به بهترین نتیجه دارو را مطابق با دستور پزشک مصرف کنید. گاهی اوقات ممکن است دیزولفیرام را برای چندین ماه یا چندین سال استفاده کنید
در صورت فراموش کردن دیزولفیرام، به مجردی که به یاد آوردید آن را مصرف نمایید. دارو باقی‌مانده وعده روزانه را با فواصل منظم زمانی جدید مصرف کنید. مگر اینکه دستور پزشکتان چیز دیگری باشد.
آگاه باشید، بسیاری از محصولات رایج، حاوی مقادیری الکل هستند کهِ همان مقادیر می‌توانند باعث تداخل با این دارو شوند. این محصولات شامل افترشیو، اودکلن، عطر، ضدعفونی‌کننده، دهان‌شویه، محصولات پوستی، رنگ مو و دیگر محصولات می‌باشد. برچسب‌هایی که پشت مواد غذایی یا داروها وجود دارد را بخوانید تا مطمئن شوید این محصولات عاری از الکل هستند. هرگونه سؤالی در رابطه با این موضوع دارید از پزشک خود بپرسید.
تا زمانی که این دارو در بدن شما وجود دارد مقادیر کم الکل نیز می‌تواند عوارض جانبی ناخوشایندی را برای بدن شما ایجاد کند. این عوارض جانبی شامل:
- سرخ شدن (احساس گرمی، سرخی صورت؛ احساس خارش)
- تعریق، افزایش تشنگی، ورم، افزایش وزن سریع
- حالت تهوع و استفراغ
- گردن درد، سردرد مزمن، تاری دید
- درد قفسه سینه، تنفس‌های کوتاه (حتی به همراه کمی تلاش)
- ضربان قلب تند و کوبنده یا احساس لرزش در قفسه سینه
- گیجی و ضعف، احساس چرخش یا سرگیجه شدید و لرزیدن
- احساس سبک‌سری (مانند غش کردن)
اگر دیزولفیرام به همراه مقدار زیاد الکل هم‌زمان مصرف شود علائم شدیدتری مثل درد شدید قفسه سینه منتشرشده در فک یا کتف، ضربان قلب پایین، نبض ضعیف، غش، افتادن، تنفس کم‌عمق و سطحی یا کاهش تنفس (امکان قطع تنفس) می‌تواند اتفاق بیفتد. واکنش دیزولفیرام با الکل می‌تواند کشنده باشد.
عوارض جانبی رایج شامل:
- راش پوستی، جوش صورت
- سردرد خفیف و احساس خستگی
- لاغری، از دست دادن تمایلات جنسی
- احساس طعم آهن یا سیر در دهان
آنچه گفته شد لیست تمام عوارض جانبی که ممکن است اتفاق بیفتند نیست. با پزشک خود درباره توصیه‌های مربوط به عوارض جانبی صحبت کنید.
داروهای دیگری ممکن است با دیزولفیرام تداخل داشته باشند که این داروها شامل: داروهای با نسخهِ یا بدون نسخه، ویتامین‌ها، محصولات گیاهی. به ارائه‌دهنده خدمات درمانی خود تمام داروهایی که مصرف می‌کنید و یا قصد شروع یا قطع کردن آن‌ها رادارید بگویید.
){kind=link}