اختلال لالی انتخابی (Selective Mutism Disorder)

اختلال لالی انتخابی عدم توانایی صحبت کردن در موقعیت های اجتماعی که از افراد انتظار می رود که صحبت کنند گرچه در برخی موقعیت ها می توانند صحبت کنند. افراد مبتلا در زمینه شغلی، تحصیلی و ارتباط اجتماعی دچار مشکل می شوند. کودکان مبتلا در تعاملات اجتماعی صحبت کردن را شروع نمی کنند و یا وقتی در تعاملی قرار می گیرند متقابلا پاسخ نمی دهند. این کودکان در خانه و با اعضای خانواده ی نزدیک صحبت می کنند ولی در حضور دوستان نزدیک و خویشاوندان درجه دو صحبت نمی کنند. اضطراب اجتماعی در این اختلال مشخص می شود. از ویژگی های این اختلال می توان به کم رویی بیش از حد، ترس از شرمندگی اجتماعی، انزوا و گوشه گیری اجتماعی، چسبیدن و متکی بودن، صفات وسواسی، منفی گرایی، قشقرق و رفتار نافرمانی خفیف اشاره کرد.

 

در سبب شناسی این اختلال ممکن است بازداری رفتاری و حالت عاطفی منفی وجود داشته باشد. والدین این کودکان ممکن است سابقه ی کم روویی، گوشه گیری اجتماعی و اضطراب اجتماعی داشته باشند. همچنین والدین می توانند الگویی برای کودکان در بازداری اجتماعی باشند. سبک تربیتی این کودکان به صورت بیش از حد حمایت کننده یا کنترل کننده است. همپوشانی این اختلال با اختلال اضطراب اجتماعی اشاره بر عوامل ژنتیکی مشترک دارد. در نهایت این اختلال ممکن است به اختلال اجتماعی منجر شود و در تعاملات اجتماعی دچار اضطراب شدید شوند.

اختلال لالی انتخابی شیوع نادری دارد. به طور کلی شیوع آن در نمونه های کلینیکی بین 0/03 تا 1 درصد می باشد. احتمال این اختلال در کودکان بیشتر از نوجوانان و بزرگسالان می باشد.

فراتر از نگرانی - روان‌شناسان چگونه به بیماران دارای اختلالات اضطرابی کمک می‌کنند
بخوانید

این اختلال قبل از 5 سالگی آغاز می شود و ممکن است تا زمان ورود به مدرسه که تعامل اجتماعی و تکالیف عملکردی در آن وجود دارد از نگاه بالینی مهم نباشد. ادامه دار بودن این اختلال متغیر است. در افرادی به اختلال اضطراب اجتماعی مبتلال هستند ممکن است اختلال لالی انتخابی ناپدید شود ولی نشانه های اختلال اضطراب اجتماعی  باقی بماند.

  • اختلال اضطراب اجتماعی
  • اختلال اضطراب جدایی
  • اختلال فوبی خاص
  • اختلالات ارتباط
  • رفتار درمانی
  • بازی درمانی
  • هنر درمانی

به زودی

به زودی

به زودی

علی پسری 6 ساله در کلاس اول یکی از دبستنان های اطراف شهر درس می خواند. او جذاب و بازیگوش بود. مادرش او را برای ازریابی آورد و گفت او در موقعیت های اجتماعی صحبت نمی کند. در جریان مصاحبه در گوشی با مادرش صحبت می کرد ولی با مصاحبه گر حرف نمی زد. خلق او خوب، عواطفش گسترده و با شور و نشاط بود اما در جایی که انتظار می رفت صحبت کند کمی نگرانی داشت. به نظرش او می توانست بر مشکلش چیره شود.

مادرش تعریف کرد که از 2 سالگی به بعد پسرش از صحبت کردن با افرادی بیرون از خانه مشکل داشت. جواب سلام کسی را نمی داد. در کودکستان هم حرف نمی زد و در عین حال مهمانی رفتن، بازی کردن با دیگران، خندیدن، دویدن و آواز خواندن را دوست داشت ولی با کسی گفتگو نمی کرد. از موقعیت های اجتماعی و افراد غریبه اجتناب نمی کرد. باتوجه به مهارتی که در پیانو زدن داشت در حضور مردم پیانو می زد ولی صحبت نمی کرد. خرید کردن را دوست داشت و در سوپر مارکت با صدای بلند آواز می خواند اما وقتی مردم با او صحبت می کردند، سکوت می کرد.

اختلال زبان (Language Disorder)
بخوانید

در خانه با بازی ها و معماهای تصویری سرگرم می شد و با کودکان بازی می کرد. او سابقه مشکلات پزشکی نداشت. از نگاه مادرش او بچه ی آرام و ملایمی بود و در حضور اعضای خانواده به خوبی حرف می زد. او باهوش بود و عملکرد تحصیلی خوبی داشت. در کودکستان او را برای بازی درمانی به یک روان شناس معرفی کردند ولی پس از چند ماه هیچ تغییری بوجود نیامد.

گردآوری شده توسط گروه آموزشی فکربنیان

استفاده از مطالب فکربنیان صرفاً با ذکر منبع (WWW.FEKRBONYAN.COM) بلامانع است.

Telegram
Instagram
YouTube

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Fill out this field
Fill out this field
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.